Bart Roël (26) is web developer en sinds 2011 een betrokken, actieve rugbyspeler bij het Gay rugbyteam van Nederland, de ARC Amsterdam Lowlanders. Hij was daar van 2014 tot 2016 Social- en Fundraising Events bestuurslid. De Lowlanders hebben ervoor gezorgd dat de aankomende, grootste editie ooit van de Bingham Cup (het WK Gay Rugby) van 8 tot 10 juni in Amsterdam zal plaatsvinden.
- Wat zijn je belangrijkste karaktereigenschappen?
Ik zal altijd de optimist zijn in bijna elke situatie, vooral als het gaat om probleemoplossend denken en handelen. Helemaal in combinatie met een team van mensen, of het nu bekenden of nieuwe gezichten zijn. Daarbij vind ik het belangrijk om altijd nieuwsgierig te zijn, te luisteren en te weten te komen wat iemands drijfveer is, waar diegene nu het liefst mee bezig is en waarom. Passie is iets geweldigs: te horen van mensen wat dat precies is, hoe ze het omschrijven en waar ze heen willen geeft vaak ook weer ontzettend veel energie!
- Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?
Mijn vader is er daar zeker één van; hij zal altijd een romanticus blijven – hij probeert zoveel mogelijk te genieten – terwijl hij ook een ontzettende realist kan zijn en je juist met de neus op de feiten kan drukken. Hij is eigenlijk net zo verfrissend als hij ‘hard’ is , wat hem een ontzettend menselijk mens en een levenskunstenaar maakt. Ook noem ik mijn rugbyteam, waar ik gedurende de week meerdere malen en op meerdere manieren mee samenwerk. Het klinkt zeker cliché, maar ik vind dat zowel het team als geheel als alle spelers individueel voor mij een groot voorbeeld zijn. Het zijn allemaal andere personen, met verschillende culturele achtergronden, passies en levensdoelen, die toch meerdere malen per week samenkomen om te werken, te trainen en te vechten voor hetzelfde doel: zichtbaar zijn en werken aan dezelfde normen en waarden binnen de sport. Ik vind dat prachtig.
- Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?
De wereld mag mij zien als man en homoseksueel.
- Vind je het belangrijk om jezelfook als zodanig te profileren naar anderen toe?
Zeker wel, minder als man maar meer als homo. Hoe volwassener ik word en hoe meer ik zie en ervaar, des te belangrijker ik het vind om te allen tijde aan te geven wie ik ben en om te laten zien waar ik voor sta. Waarom zou ik één van de meest belangrijke aspecten van mijn leven, hetgeen wat mij ‘mij’ maakt – en vooral ontzettend blij maakt – verzwijgen omdat dat makkelijker zou zijn? Omdat ik als persoon veel heb te danken aan de levenservaringen die ik heb opgedaan door het uitkomen voor mijn homoseksualiteit, vind ik het belangrijk om dat te laten zien en daar (steeds meer) trots op te zijn. Ik leer daar nog iedere dag over bij.
- Wat vind je het meest aantrekkelijk in een andere persoon?
Groot, vol zelfvertrouwen en passie zijn voor mij woest aantrekkelijke kenmerken in een vent, samen met een goede dosis (zwarte) humor en een beetje ‘out-of-bounds’-gekte die mij op mijn tenen houdt!
- Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Community feeling en onvoorwaardelijke acceptatie is voor mij wel iets geweldigs. Ik heb gemerkt, net als velen, dat wanneer je non-conform bent of handelt, je toch sneller bij elkaar komt en blijft. Je zorgt meer voor elkaar, omdat veel anderen het niet voor je gaan doen en je ontzettend goed weet hoe lastig het kan zijn… Samen door het vuur, hoe heftig of hoe klein, is altijd beter dan alleen.
- Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Vraagtekens geplaatst zien worden bij de mogelijkheden van een persoon of een andere blik hebben op iemand wanneer het over een eigenschap of capaciteiten gaat, alleen maar omdat diegene niet-hetero is. Waarom is het toch zo lastig te accepteren – in mijn beleving met name voor hetero-mannen – dat seksuele voorkeur helemaal niets heeft te maken met de bekwaamheid van een mens? Ik vind dat ontzettend lastig on zo vreselijk onnodig: ik zie het echt als ‘haantjes-gedrag’ – hetero-mannen met angst voor LHBT+’ers die het er samen over eens zijn dat ‘die LHBT+’ers’ in bepaalde dingen ‘gewoon niet goed kunnen zijn’.
- Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBT+’ers te veranderen?
Voorlichting en ‘ruimte’. LHBT+’ers de ruimte geven om van jongs af aan zichzelf een beeld te kunnen vormen van hun eigen positie in de wereld. Zélf te kunnen zien en beslissen hoe ze daar mee om willen gaan, zélf de ervaringen opdoen om te voelen en te weten hoe ze willen handelen in welke situatie. Natuurlijk is voorlichting voor LHBT+’ers ook erg belangrijk, maar vertel ze niet al te snel wie of wat ze moeten zijn. Geef ze al vroeg het hele spectrum aan mogelijkheden op een ‘neutrale manier’ mee, zodat hun zelf- en wereldbeeld niet meteen vast komt te zitten.
- Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?
Als een verbindend, sympathiek persoon. En vooral als iemand die wist wat genieten was en leuke ervaringen en verhalen had!
- Wat is je motto?
‘Do. More.’ Wanneer je denkt dat je genoeg hebt gedaan, of niet meer kan doen: Doe. Meer. Maakt niet uit wat het is, je kunt het altijd: in ieder geval proberen tot je erbij neervalt!
Marcel Proust kennen we onder andere van zijn beroemde vragenlijst, aan de hand waarvan een beeld van een persoon onstaat in wat we vandaag de dag ‘soundbites’ zouden noemen. De Gaykrant bevraagt aan de hand van een eigen variant op de vragenreeks steeds een persoon die zich onderdeel voelt van de regenboogcommunity.
Door: Christian Curré
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
