Ik werk al een leven lang met hiv. Eerst als preventiewerker voor de inmiddels teloorgegane Schorerstichting, daarna als bestuurslid van de Hiv Vereniging en medeoprichter van Poz & Proud. Sinds 2012 ben ik hoofdredacteur van hello gorgeous, het magazine over positief leven met hiv en coördinator van de gelijknamige stichting.
Afgelopen zomer was ik een van de vijftienduizend deelnemers aan AIDS 2018, het tweejaarlijkse wereldcongres dat eind juli Amsterdam aandeed. Waren dit soort congressen vroeger een grote bron van wetenschappelijk nieuws voor artsen en patiënten; tegenwoordig wordt er vooral kennis en ervaring gedeeld en is het geweldig netwerkplatform. Bovendien biedt het een mooie gelegenheid om de aandacht weer op hiv en aids te vestigen. Sinds de komst van effectieve hiv-medicatie is hiv namelijk nauwelijks nog voorpaginanieuws en hiv-organisaties en goede doelen moeten vechten om hiv op de agenda te houden.
Ook tijdens AIDS 2018 werd er veelvuldig geschreeuwd om aandacht, geld en commitment. Van celebrities als Elton John en prinses Mabel tot aan aidsbobo’s en goede doelen. In de meeste gevallen ging het om slecht nieuws, want goed nieuws vult helaas geen portemonnees. Men sprak over ‘verloren generaties’ en ‘brandhaarden’ die ons een gevoel van urgentie moesten geven: aids is nog lang niet over en we moeten iets doen!
“Ook tijdens AIDS 2018 werd er veelvuldig geschreeuwd om aandacht, geld en commitment.”
Aids is inderdaad nog niet over, maar ik voel me erg ongemakkelijk met dat soort geschreeuw. Begrijp me goed: hiv verdient nog net zoveel aandacht als in de beginjaren, en we moeten inderdaad niet blijven zitten en hopen dat het op een dag vanzelf verdwijnt. Maar de tijden zijn veranderd. Het gevoel van urgentie uit de jaren tachtig en negentig heeft plaats gemaakt voor een andere dringende noodzaak. Geboren vanuit goed nieuws.
Tijdens het congres bracht de Amerikaanse Bruce Richman zijn internationale u=u campagne voor het voetlicht. Undetactable equals untransmittable wordt door steeds meer organisaties gedragen, en in Nederland voert de Hiv Vereniging campagne met de Hollandse equivalent: n=n (niet meetbaar is niet overdraagbaar).
Het gaat om de grootste doorbraak sinds de komst van de combinatietherapie in 1996. Een doorbraak die de weg vrijmaakt voor een einde aan aids en van stigmatisering van mensen met hiv: mensen met hiv die succesvol worden behandeld, kunnen het virus niet overdragen. De hiv-pillen zijn dus niet alleen goed voor de gezondheid van mensen met hiv maar ook voor het voorkomen van verdere verspreiding van hiv. Iedereen… laat je regelmatig testen en mocht je hiv hebben, begin dat meteen met de behandeling.
“Mensen met hiv die succesvol worden behandeld, kunnen het virus niet overdragen.”
Voor meer dan tien jaar is deze doorbraak kleingehouden door het professionele hiv-veld, omdat men vond dat mensen niet konden worden vertrouwd met deze informatie. Er was angst dat we massaal het condoom in de verpakking zouden laten zitten. Ook in ons land wachtte men met het onderstrepen van n=n tot er een overvloed aan wetenschappelijk bewijs was, waar men niet meer onder uit kon komen.
Richman en met hem activisten van over de hele wereld (meestal zelf hiv-positief) maken het hun levenswerk om zoveel mogelijk mensen over deze doorbraak te vertellen en hiv-professionals ervan te overtuigen dat ze n=n onderschrijven en uitdragen. Soms moet er daarbij worden geschreeuwd om de aandacht te krijgen en gehoord te worden. Maar dit is geschreeuw wat ik wil horen. Wat iedereen moet horen!
Leo Schenk
Hoofdredacteur hello gorgeous
hellogorgeous.nl
Leo Schenk (1966) studeerde journalistiek en werkte 19 jaar als hiv-voorlichter bij de Schorerstichting. Toen hij in 1997 zijn hiv-diagnose kreeg werd hij actief bij de Hiv Vereniging, waar hij een van de oprichters was van Poz&Proud. In 2016 ontving hij de Bob Angelo Penning van COC Nederland. Tegenwoordig is hij hoofdredacteur van hello gorgeous, een glossy magazine over positief leven met hiv, en is hij coördinator van de gelijknamige stichting.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
