Ditmaal is het woord aan Walter Hellebrand, Directeur Monumentenzorg op Sint Eustatius.
Marcel Proust kennen we onder andere van zijn beroemde vragenlijst, aan de hand waarvan een beeld van een persoon ontstaat in wat we vandaag de dag ‘soundbites’ zouden noemen. De Gaykrant bevraagt aan de hand van een eigen variant op de vragenreeks steeds een persoon die zich onderdeel voelt van de regenboogcommunity.
- Wat zijn je belangrijkste karaktereigenschappen?
Als ik ergens in geloof, dan geef ik niet snel op en kan ik tot het uiterste gaan om ófwel iets dat ik tot stand wil brengen uit te voeren, ófwel iets dat ik wil voorkomen ook inderdaad tegen te houden. St. Eustatius, het eiland waar ik ben geboren en getogen, ligt mij na aan het hart en ik heb er veel voor over. Ik heb een heel groot rechtvaardigheidsgevoel. Daar hoort bij: totale eerlijkheid en het ontbreken van welke dubbele agenda dan ook. Maar ik ben van van nature een pessimist. Ik ga er vanuit dat dingen niet lukken. Gaat het desondanks goed? Dan is de voldoening des te groter. Ik noem mijzelf daarom wel een “crypto-optimist.”
- Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?
Ik denk dat ik dan toch echt moet zeggen: mijn ouders. Ik geloof dat ik door hun voorbeeld ben opgegroeid met het idee dat het geen klap uitmaakt wat voor kleur je huid heeft, hoe groot je bankrekening is, in wat voor auto je rijdt, in welke buurt je woont, wat voor werk je doet, enzovoort – als je maar geen slechte dingen doet. Seksuele voorkeur kwam daar later – toen ik dat begon te begrijpen – ook bij. Van hen heb ik ook het geloof in ‘doing good for good’s sake’ (sorry, op St. Eustatius spreken we Engels) (goed doen terwille van het goede, CC). Al ben ik van mening dat iedereen uiteindelijk egoïstisch is – en dat ook moet zijn. En iets over hebben voor een ander dan? Dat doe je ook omdat je je er zelf beter door voelt. Het klinkt cynisch maar het is een soort relfreguleringsmechanisme.
- Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?
Ik ben een man die op mannen valt en zo nu en dan ook op een vrouw.
- Vind je het belangrijk om jezelfook als zodanig te profileren naar anderen toe?
Nee. Maar ik ga het ook niet verbergen. Ik doe gewoon wat ik doe zonder boodschapper te spelen voor de een of andere beweging. Zeker op een Caribisch eiland zoals St. Eustatius heeft dit denk ik juist meer effect en een grotere voorbeeldwerking.
- Wat vind je het meest aantrekkelijk in een andere persoon?
Ehmmm… In bed? Op een terrasje in de zon? Aan een restauranttafel? In de bioscoop? Als collega? Op vakantie? In de kroeg? Op de sofa? Iedere situatie vraagt om zijn eigen aantrekkelijkheid. Heel fijn vind ik wel een open kijk op de wereld en het leven; het ontbreken van dogmatisme. Ook flexibiliteit maakt iemand een aangenamer persoon. Wat ik heel aantrekkelijk vind, is als iemand zelf eigenlijk niet zo in de gaten heeft aantrekkelijk te zijn.
- Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Ik denk dat ik dat alleen kan beantwoorden na een jaartje hetero zijn. Wat ik wel kan zeggen: toen ik een jaar of zeventien was en ik begreep dat ik de rest van mijn leven sex met mannen zou hebben, heb ik mijzelf heel plechtig beloofd (en ja, ik weet dat dat nogal melodramatisch klinkt) dat ik nooit, maar dan ook echt nooit, toe zou geven aan chantage. Als je dat zo doet op jonge leeftijd, dan word je daar zeer sterk van. Daar heb ik de rest van mijn leven in veel verschillende situaties profijt van gehad. Het helpt wat dit betreft ook dat ik het gevoel “angst’ eenvoudigweg niet in mijn DNA heb zitten.
- Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Dagelijks uitgescholden en nagewezen worden. Mijn brievenbus die met vuurwerk werd opgeblazen. Dreigbrieven ontvangen. Een vriend die huilend thuis kwam na een barrage van scheldwoorden in een lokaal café. Een carrière als presentator van tv-programma’s die werd afgeblazen.
- Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBT+’ers te veranderen?
In de wereld? Er zijn nog zoveel landen waar homohaat door de wet wordt gerechtvaardigd. Daar moet een einde aan komen. Ik heb zo mijn eigen ideeën over de VN, maar zouden die daar niet eens iets aan kunnen doen op wereldwijde schaal? Eén grote actie om aan de hele wereld duidelijk te maken dat homohaat een mensenrechtenprobleem is.
- Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?
As someone who did not overstay his welcome (Als iemand die niet langer bleef dan de bedoeling, CC).
- Wat is je motto?
“Nooit Neer, Nimmer Neder” De som der delen moet steeds een stijgende lijn vertonen. Het kan hier of daar soms wat minder gaan in het leven, maar tegelijk gaat het op andere fronten weer beter – mits je het goed aanpakt. Het negatieve zal er toch altijd zijn; aanvaard dat dus maar. Zorg er echter voor dat het negatieve gecompenseerd wordt door een overvloed van het positieve.
Door: Christian Curré
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
