“Ja, je bent toch de autoriteit op dit vlak”, klinkt het door de telefoon. Vooruit, even geen valse bescheidenheid dit keer. Incasseren die complimenten van de vriendelijke journalist van NU.nl die bezig is met een groot stuk over voetbal en LHBT+. Met veel plezier sta ik hem te woord.
Tekst: Peter Schouten
Een jaar geleden begon ik als de eerste roze voetbalverslaggever ooit van De Gaykrant. Dat ging precies zo:
“Hans, elk zichzelf respecterend nieuwsmedium beschikt over een eigen voetbalverslaggever, waarom wij niet?”
De najaarszon en de rode wijn waren niet eens nodig om ons beiden tegelijkertijd een warm gevoel van binnen te geven.
Hij: “Goede vraag.”
Ik: “Dank je. Journalist he?”
Ik ontvouwde hoofdredacteur Hans mijn idee. Onder de titel ‘Hand in Hand’ had ik een duidelijk doel voor ogen. Door mijn licht te laten schijnen over het thema Voetbal en LHBT+ wilde ik beide werelden dichterbij elkaar brengen. Dat was en is hard nodig gelet op het taboe wat er heerst rondom beide onderwerpen. De transfer was meteen rond. Het kan gaan snel gaan in de voetbalwereld. Elf keer scheen ik het afgelopen jaar dat licht in de duistere krochten van het voetbalwereldje. Het viel op. Het werd gezien, gelezen en gedeeld. Dat is fijn, want als alleen de deelnemers in de familie-app je publiek zijn, houdt het snel op. Hoe lief de hartjes van mijn zus ook zijn. Activistisch en constructief moest het worden. Dus niet zaniken vanuit een slachtofferrol, maar met een open vizier het onderwerp bespreekbaar maken. Dat lukte. Ik maakte nieuws, zoals dat dan heet.
“Niet zaniken vanuit een slachtofferrol, maar met een open vizier het onderwerp bespreekbaar maken”
Nou ja, de geïnterviewden zeiden iets waar Nederland iets van vond. Ik schreef het alleen maar op. Michael van Praags uitspraken dat voetbalclubs spelers zouden afraden om uit de kast te komen, waren diezelfde dag nog de opening van het acht uurjournaal. De ministers Van Engelshoven (Emancipatie) en Bruins (Sport) vonden er meteen iets van. Zelfs de gekkies van Veronica Inside besteedden er meteen ruim aandacht aan. Eigenlijk alle grote media wel.
Dat deden mijn collega-journalisten ook toen Bowi Jong aan ons vertelde dat hij bedreigd werd. Dat is niet leuk, maar ik ben blij dat het de aandacht kreeg die het verdiende. Net als toen bekend werd dat ik voetbalverslaggever werd. RTL Late Night had mij graag aan tafel, maar wel met iemand naast mij. Een profvoetballer die ook iets over dit thema wilde zeggen. Einde verhaal. Geen zendtijd voor dit – dus toch – precaire onderwerp.
Ik stond er gelukkig de collega’s van RTL Nieuws, Trouw en NPO Radio1 wel uitgebreid te woord over. Ik vind dat bijzonder. Beter gezegd: de rest van Nederland vindt het blijkbaar bijzonder. Dus dan doen we iets goeds.
Daarom ga ik door.
Politici, voetbalbestuurders en fans zijn aan het woord geweest. Nederland weet inmiddels wat ze vinden. Het is tijd voor verdieping. Het is tijd om actief betaald voetballers en trainers over dit onderwerp te horen. Houd Nederland niet langer in spanning en vertel ons nou eens wat jullie echt van dit onderwerp vinden. Vertel het maar aan die autoriteit.
PS. Er waren ook verhalen die minder aandacht kregen, maar minstens zo leuk waren om te schrijven. Kijk maar: https://www.degaykrant.nl/category/voetbal/
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
