Eerbetoon aan moeder natuur, hommage aan de vrouwelijke zwarte man
Daniel Francis komt oorspronkelijk van de prachtige eilanden Trinidad en Tobago. Momenteel woont hij al 3 jaar in Amsterdam en is hij veel bezig met zijn creatieve uitingen. Onlangs heeft hij met fotograaf Renata Dutree een fotoshoot gedaan om een eerbetoon te brengen aan de lente en hulde te brengen aan moeder natuur. “Ik wist niet dat ik onbewust een hommage aan mijn vrouwelijke kant gaf en een kant omarmde die sommige mensen als taboe beschouwen.”
Tekst: Tim Matthijsen
Een ontmoeting op Instagram
Daniel leerde Renata kennen op Instagram wanneer hij enkele foto’s leuk vond die zij had gemaakt. Toen ze Daniel vroeg om een fotoshoot samen te doen, kon hij het aanbod natuurlijk niet afslaan. “Ik had al een idee in mijn hoofd. Ik wilde een eerbetoon brengen aan de lente en moeder natuur. Daarbij wilde ik mijn vrouwelijke kant omarmen en ik kwam erachter dat ik dat ook erg leuk vind.”
Daniel wilde iets doen met bloemen, om zijn vrouwelijke kant te belichten en om de lente eerbetoon te doen. Maar hij wist niet zeker hoe hij dit moest uitvoeren, met hulp van Renata kwamen ze uiteindelijk op dit concept. “Ik zit vol met ideeën en soms weet ik ook niet hoe ik ze moet uitvoeren. Dus ik maak vaak moodboards en deel ze vaak met andere fotografen, om te kijken of er wat uitkomt.”
“Transgenders worden nauwelijks en vaak verkeerd in beeld gebracht. Daarom wilde ik ze er graag bij betrekken”
Hulp van getalenteerde vrouwen
“Toen we bij de studio aankwamen gebeurde er zoveel en hadden we zoveel ideeën, dat we eventjes niet wisten hoe en wat we moesten doen. Daarom kreeg ik ook hulp van twee transgender vrouwen, Giselle en Amara. Zij komen ook uit Trinidad en Tobago en ik vroeg hun hulp voor mijn make-up en de creatieve richting van de fotoshoot. Ik heb ervoor gekozen om transgenders en mensen van kleur te betrekken bij de fotoshoot. Ik wil laten zien dat wij super getalenteerd zijn en dat we veel te bieden hebben. Uiteindelijk wil ik dit niet alleen laten zien als iemand lid van de LGTBQ+ community maar ook als een trotse zwarte man.”
Reacties van het thuisfront
Daniel kreeg ook een paar reacties van de mensen uit Trinidad en Tobago. Hij kreeg vele reacties, soms goede en soms ook wat minder goede berichten. “Mensen vroegen al gauw of het niet een beetje ‘too much’ was met alle bloemen en de make-up. Ik vroeg ze daarna al gauw wat ze bedoelden. Het is iets waar ik op mijn gemak bij voel en wat ik leuk vind om te doen. Sommige mensen vinden het niks en sommige mensen vinden het geweldig.”
“Ik houd ervan om model te staan. Op mijn Instagram vertelt elke foto een ander verhaal”
Die reacties van het thuisfront kwamen niet als een grote verrassing. Daniel werd vroeger ook al gepest omdat hij vrouwelijker was dan de rest van zijn gemeenschap. “Ik werd vroeger shebada genoemd, wat een homoseksueel die zich Jamaicaans gedraagt betekent. Ik had er nooit een probleem mee en ik liet het mijzelf ook niks doen. Ik denk dat het ook belangrijk om op de middelbare school te praten over acceptatie en alles daaromheen. Veel mensen hebben daar een probleem mee maar het begint allemaal daar, ze zijn op school om te leren en ik denk dat je kinderen daar veel over kan meegeven.”
“Ik kom van een eiland waar vrouwelijkheid bij mannen erg taboe is”
Vrouwelijkheid hoort geen taboe te zijn
“Ik kom van een eiland waar vrouwelijkheid bij mannen erg ‘taboe’ is, zeker als je het doet met veel zelfvertrouwen. Sinds ik in Amsterdam woon, ben ik erachter gekomen dat ik kan zijn wie ik wil zijn en zelf kan kiezen welke kant ik op wil. Ik ben sindsdien meer mijn vrouwelijke kant gaan opzoeken en kijken wat het beste bij mij past. Bij de fotoshoot maak ik gebruik van bloemen, die vaak geassocieerd worden met vrouwelijkheid. Het is voor zwarte mannen eigenlijk vaak een taboe als ze vrouwelijk zijn. Bij de fotoshoot maak ik gebruik van bloemen, die vaak geassocieerd worden met vrouwelijkheid. Ik wilde daarmee laten zien aan iedereen, zeker aan zwarte mannen, dat het oké is om die vrouwelijke kant te omarmen. Ik wilde laten zien dat je zelf bepaald wie je bent en dat niemand anders dat kan bepalen.”
