Frank Sanders (73) begon zijn carrière als cabaretier. Samen met Jos Brink. In 1979 werd Maskerade hun eerste avondvullende musical. Het werd een groot succes. In de jaren 80 en 90 volgden nog zes groots opgezette en succesvolle musicals. Begin 1997 stopte Frank als theaterproducent en uitvoerend musicalacteur om zich volledig toe te leggen op de eerste full time musicalopleiding in Nederland: de Frank Sanders Akademie voor Musical en Muziektheater. Ruim 17 jaar later, in 2014, keerde hij als Lady Felice terug in het theater met de musical ‘The Rozettes’. Na The Rozettes in 2014, 2015 en 2016 is Frank Sanders terug als zijn alter ego Lady Felice in ‘The Rozettes 4 Ever. Samen met Wesley de Ridder, Mitch Wolterink en Samir Hassan.
De komende weken vertelt Lady Felice over de repetities en alles wat er komt kijken bij het maken van een voorstelling.
Ik geloof in wonderen…. Moest de lady vorige week nog aan de beademing na de eerste repetitiedag, deze week gaat het echt al een heel stuk beter. We zijn druk bezig met The Rozettes 4 Ever en je merkt dat het repetitieritme in je lijf gaat zitten. Het went. Je bent aan het einde van de dag niet meer uitgeput ondanks de enorme hoeveelheid informatie die je tot je moet nemen. En dat is toch een klein wonder. Want onder leiding van onze eigentijdse slavendrijver (officieel heet dat regisseur) wordt er niets aan het toeval overgelaten.
Het zogenaamde creatieve team maakt de voorstelling. Regisseur Paul van Ewijk, choreograaf Ivo Chundro en muzikaal leider Guus van Wolde staan aan het roer en doen er werkelijk alles aan om het maximale uit de spelers te halen. Met minder nemen zij geen genoegen.
“Nu ben ik op een leeftijd dat de benen niet meer zo makkelijk in mijn nek worden gelegd. Althans niet mijn eigen benen…”
En zo worden eindeloos zinnetjes en de bijhorende mise en scène (hoe loopt een acteur….) herhaalt. Over iedere stembuiging of beweging is nagedacht. Datzelfde geldt natuurlijk ook voor de dansjes. Nu ben ik op een leeftijd dat de benen niet meer zo makkelijk in mijn nek worden gelegd. Althans niet mijn eigen benen… En daar houdt Ivo wel heel lief rekening mee. Maar de andere jongens moeten zich regelmatig in het zweet werken. En dat ook nog op hele hoge hakken.
Tenslotte hebben we Guus , een wonder op zich. Met eindeloos geduld studeert hij alle liedjes in, zoekt naar de juiste toonsoort, bedenkt oplossingen en begeleidt ons ook nog tijdens de repetities. En als hij maar regelmatig een broodje mag halen, komt er geen klacht over zijn lippen. Nee, we hebben een fijne ploeg en de sfeer is uitstekend.
Heel langzaam begint de voorstelling vorm te krijgen. We repeteren alles door elkaar. Soms de opening en daarna meteen een scene uit de tweede akte, om vervolgens weer iets uit de eerste akte terug te nemen en daarna weer een dansje uit de tweede helft. Je raakt het overzicht helemaal kwijt. Soms heb je geen idee wat er om je heen gebeurt en moet je maar vertrouwen op de mensen die het in elkaar zetten. Zij hebben het overzicht. Ik moet me bezig houden met mijn rol, zij zorgen voor de rest. En soms doen we dan een heel stuk achter elkaar en dan gaat langzaam alles op z’n plek vallen. Uit de chaos wordt iets moois neergezet, vallen de puzzelstukjes op hun plek, voltrekt zich een klein wonder. Op zo’n moment is moeder buitengewoon gelukkig. Zeker als ze al haar teksten kent.
“Uit de chaos wordt iets moois neergezet, vallen de puzzelstukjes op hun plek, voltrekt zich een klein wonder.”
O ja, en ik weet dat we er nog lang niet zijn! Dat roepen Paul en Ivo als eersten. Maar soms kijken ze best vrolijk en dan weet ik dat we met z’n allen op de goede weg zijn. Dat gevoel zal helemaal als sneeuw voor de zon verdwijnen als we straks in onze kostuums staan. Dan voelt het weer totaal anders en dan ben je alle teksten en pasjes vergeten. Maar dat zijn zorgen voor later. Voorlopig geniet ik enorm van het maakproces en kan ik niet wachten tot het moment dat we de hele show achter elkaar doorspelen.
Nog een paar weken en dan staan we in het Betty Asfaltcomplex. Als ik bedenk wat er allemaal nog moet gebeuren, slaan de vlammen me uit. Maar de creatieve jongens verzekeren ons dat het allemaal goed gaat komen. De Rozettes 4 Ever gaat een feestje worden. Zij geloven in het wonder. En moeder dus ook!
Wederom een liefdevolle embrasse,
Felice
The Rozettes 4 Ever is iedere donderdag t/m zondag van 8 augustus t/m 1 september te zien in het Betty Asfalt Complex in Amsterdam. Voor meer informatie en kaarten: www.felice.nu.
Foto’s: Peggy de Haan
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
