“Een betere toekomst met Ellie Lust!”

Ellie Lust sluit niets uit in het leven: “Op het moment dat je dat doet, beperk je jezelf. Denk maar vrij. Ga in je eigen winkel staan en haal uit de schappen wat jij wilt.” Het is een attitude die perfect past bij haar kersverse rol als ambassadeur van Pride Amsterdam. De 52-jarige ex-politievrouw is bij het grote publiek vooral bekend geworden als politiewoordvoerder in het televisieprogramma ‘Opsporing Verzocht’. Sinds een klein jaar is ze werkzaam als freelance programmamaker. We spraken Lust onder meer over het ambassadeurschap, haar carrièreswitch en de ijsberen die ze letterlijk op haar weg zag staan.

Interview: Marco Hohl

Je zet je al jaren in voor de pride gemeenschap – zoals je dat zelf noemt – zo was je één van de initiatiefnemers van het politienetwerk ‘Roze in Blauw’. Kun je daar iets meer over vertellen?

“Roze in Blauw is een netwerk binnen de Nederlandse politie dat gedrag en geweld bestrijdt gericht tegen lesbiennes, homo’s en biseksuelen of mensen met een andere genderidentiteit. We zijn vlak voor het begin van de Gay Games in 1998 begonnen met een klein groepje collega’s. We wilden buitenlandse bezoekers en deelnemers van de Gay Games laten weten dat ze hier niet bang hoefden te zijn voor de politie. We kwamen er toen pas achter dat we ook nodig zijn in Amsterdam, omdat er veel meldingen niet binnenkwamen. We ontdekten dat er meer anti-LHBT geweld werd gepleegd dan we wisten. Mijn collega’s en ik hebben jarenlang gevochten om ‘Roze in Blauw’ op poten te zetten. Inmiddels zijn we uitgegroeid tot een landelijk netwerk dat staat als een huis.”

“The future is not in front of you,

the future is inside of you.”

Waarom heb je ‘ja’ gezegd tegen het ambassadeurschap?

“Sinds ik ben gestopt bij de politie in oktober 2018 ben ik niet meer professioneel verbonden aan ‘Roze in Blauw’, maar ik vind het belangrijk om me te blijven inzetten voor de pride gemeenschap. Er zijn genoeg mensen die nog steeds niet zichzelf durven te zijn om allerlei redenen. Als ambassadeur wil ik laten zien dat je goed bent, zoals je bent. Dat geen liefdesvorm veroordeeld mag worden. Boris Dittrich zegt dat altijd zo mooi: ‘The future is not in front of you, the future is inside of you.’ En zo is het! Ik hoop dat ik een inspiratiebron mag zijn voor anderen. Het zou toch mooi zijn als jonge meiden die worstelen met hun identiteit kracht kunnen halen uit mijn verhaal. Het leven wordt mooier als je uit de kast komt omdat je jezelf niet meer verloochent. It does get better!”

Je hebt 31 jaar gewerkt bij de politie in Amsterdam. Hoe is het om de switch te maken van politieagent naar programmamaker en presentator?

“Dat was best heftig. Het was niet per se mijn wens om weg te gaan bij de politie, maar het is wel zo gelopen. We zijn nu een paar maanden verder en ik geniet van de vrijheid. Ik doe wat ik wil en ik hoef niemand meer om toestemming te vragen. Dan is er zomaar ineens een dag dat ik in mijn agenda kijk en ontdek dat ik alleen maar hoef te crossfitten. Dat vind ik heerlijk! Maar er zitten ook weken bij dat er geen dag voorbij gaat dat ik niks doe. Ook dat is fijn! Er komen momenteel zoveel leuke projecten op me af dat ik heel erg veel vertrouwen en zin heb in de toekomst.”

“Ik heb vele loterijen gewonnen in het leven”

Vanaf april is de tweede reeks van ‘Ellie op Patrouille’ te zien bij de AVROTROS op NPO1, waarin je meedraait met politieteams over de hele wereld. Hoe is het om dit programma te maken?

“Toen ik bij de politie solliciteerde had ik niet kunnen bedenken, dat ik ooit over de wereld zou reizen voor mijn eigen tv-programma. De nieuwe serie ‘Ellie op Patrouille’ is pittig. Zo gaat er iemand dood onder mijn handen in Argentinië. We zijn in El Salvador – één van de gevaarlijkste landen ter wereld, waar 25 mensen per dag worden vermoord – maar ook in Churchill, Canada – een stadje dat op de route ligt van ijsberen die eind oktober naar het noorden trekken. Soms lopen er wel zes ijsberen per week door het dorp. De plaatselijke politie – drie man sterk, met Ellie Lust erbij vier – houdt zich dan voornamelijk bezig met het ijsbeervrij houden van de straten. In Churchill staan de autodeuren altijd open, want als er ineens een beer voor je neus staat, dan moet je meteen zorgen dat je in veiligheid komt. Ik sprak een vrouw die na een feest met vrienden naar huis liep. Ineens zagen ze een ijsbeer de hoek omkomen. Die greep haar op de zeehondenmanier; zijn bek over haar hoofd. Hij schudde haar heen en weer en ze werd daarbij gescalpeerd. Ze heeft het overleefd omdat een buurman zo dapper was om die beer aan te vallen. Ik ben ook in Jordanië geweest voor de serie. Ik ga mee met invallen, maar ik patrouilleer ook op een kameel in de woestijn. Ik sjok dan op zo’n enorm herkauwend dier door het zand. Het is snoeihard werken, maar fantastisch om te doen. Ik heb vele loterijen gewonnen in het leven: ik ben opgegroeid in een liefdevol en hecht gezin; ik leef in een land waarin ik vrij en veilig mezelf kan zijn; en ik mag dit programma maken. Daar ben ik heel erg dankbaar voor!”

“Ik zie haast nooit mannenstellen

hand in hand over straat lopen”

Laten we tenslotte nog even teruggaan naar de Pride. Hoe vul jij het thema van deze editie ‘remember the past, create the future’ voor jezelf in?

“Pride Amsterdam staat dit jaar in het teken van 50 jaar Stonewall. Die rellen in New York waren een keerpunt in de strijd voor gelijke rechten van onze gemeenschap. We hadden hier nu niet gezeten als dat verleden niet had plaatsgevonden. Verleden, heden en toekomst zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik wil mensen uitdagen om na te denken over waar ze over een jaar willen zijn – als persoon en als gemeenschap. Welke rol speel jij in het creëren van een betere toekomst? Wat ga je doen om dat te bereiken? Hoe mooi zou het zijn als iedereen daar een klein stukje aan wilt bijdragen. Bijvoorbeeld door open te zijn in wie je bent. Ik zie haast nooit mannenstellen hand in hand over straat lopen. Hetzelfde geldt voor vrouwenstellen. Mensen durven het niet omdat ze zich onveilig voelen. Dat is onverteerbaar. Die affectie mag je toch laten zien! Mijn politiehart zegt nog altijd: pas wél op! Ik heb genoeg slachtoffers gesproken die achteraf zeiden: ‘Het voelde al niet goed.’ Daar moet je naar luisteren, want dat gevoel liegt niet. Ik nodig iedereen uit om samen met mij geweldloos op de barricades te gaan staan, met als ultiem doel een betere toekomst voor alle generaties na ons.”

Ellie Lust is Amsterdam Pride ambassadeur 2019. In aanloop naar Pride Amsterdam stellen wij elke zaterdag een van de ambassadeurs voor. 

Photo credits: Prisma Compositional


De Gaykrant is mediapartner van Pride Amsterdam

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.