Iets meer dan een maand nadat priester Pierre Valkering zijn spraakmakende autobiografie presenteerde heeft De Gaykrant een gesprek met hem. Met de pastor kijken we terug op de weken waarin hij het maatschappelijk debat beheerste na de publicatie van ‘Ontkleed niet naakt staan’. Hierin schrijft hij onder meer over ‘The Big Five’ die een rol in zijn 25-jarig priesterloopbaan speelden. Nauwelijks een dag later werd hij door zijn ‘baas’, bisschop Punt, geschorst. Hoe staat hij er nu voor?
Tekst: Paul Hofman
Donderslag
Voor veel van zijn parochianen kwam zijn openbaring als een donderslag bij heldere hemel. We spreken hem in de pastorie van de Vredeskerk. Hij gaat nog steeds naar de mis, maar nu als gewoon bezoeker. Voorlopig mag hij niet meer op de preekstoel staan. Als we hem vragen hoe hij de afgelopen maand ervaren heeft zegt hij: “Ik heb die vooral ervaren als heel enerverend en rijk. Ik was blij met de grote publicitaire aandacht voor mijn boek. Ik heb het immers niet voor niets geschreven. Een en ander heeft veel losgemaakt bij mensen. Met velen, familieleden, vrienden, parochianen, buren, collega’s, maar ook met veel nieuwe mensen voor mij, heb ik daarover op een vaak heel wezenlijke manier contact gehad. Mensen hebben mij veel toevertrouwd over hun eigen levens. En datzelfde is ook los van mij in allerlei verbanden van mensen gebeurd naar ik regelmatig heb begrepen. Mijn inspanningen hebben dus veel vrucht gedragen en dat is diep bevredigend moet ik zeggen”
“Binnen een etmaal was hij BN-er met een eigen lemma op Wikipedia”
De weken na de boekpresentatie was hij veelvuldig in de media. Zo was hij onder meer te gast bij Pauw en Jinek, won hij de Radio 1 Debatprijs en besteedden alle kranten aandacht aan hem. Binnen een etmaal was hij BN-er met een eigen lemma op Wikipedia. Het overviel hem.
Je kreeg lof maar ook veel hoon. Die openhartigheid kost je veel. Wat hebben die reacties met je gedaan en is er een die er uitspringt?
“Lof en hoon hebben mij op verschillende manieren zeker geráákt. Maar het belangrijkste was dat ik er vrijwel altijd tamelijk rustig en ontspannen bij ben gebleven. Ik heb alles, de diverse ‘geluiden’, goed kunnen ontvangen. Iemand schreef mij: “Ik denk dat je publiekelijk een groot seksueel trauma hebt aangeraakt. Dat zal nú in beweging komen.” Die woorden ontroerden mij en de waarheid ervan heb ik regelmatig bevestigd gezien en ervaren. Maar reacties conform het klassieke schema van fight, flight, freeze zijn ook voorgekomen: Er waren en zijn ook wel mensen die zich in verband met mijn persoon en de volgens mij onloochenbare waarheden die ik aan de orde heb gesteld op een heftige manier hebben gemanifesteerd, of die de benen hebben genomen en zich op afstand houden of die zijn bevroren en zich muisstil houden. Nou ja, het hoort er allemaal bij denk ik.”
Bemind
Waaruit put jij nu je meeste kracht?
“Ik voel mij door God en mensen bemind en gedragen. Omdat ik mijn priesterlijke taken tijdelijk heb moeten neerleggen, heb ik het getijdengebed niet zoals ik dat gewoon ben, in de kerk gedaan en ook de mis niet. Mijn gebed is daardoor veel stiller geworden. Het zien van de iconen van Jezus en beeltenissen van Maria raken mij steeds weer. Hij en zij kijken naar mij. Ik kijk naar Hem en naar de Moeder Gods. Het bewustzijn dat Hij en dat zij eenvoudig aanwezig zijn geeft mij kracht. En ook allerlei mensen die er op allerlei manieren voor mij zijn, die mij hun aan-dacht, warmte en goede woorden geven. Ik heb de vieringen van de Goede Week en van Pasen en de andere zondagen als kerkganger meegemaakt. Ook dat was en is goed. En ik zwem bijna elke dag. Heerlijk!” Ondanks alle commotie oogt hij ontspannen. “Ik voel me opgeruimd en rustig.”
“Met hoe mensen op je reageren, krijg je in de eerste plaats een zelfportret van hen zelf”
Geloofwaardig
Tegenstanders zeggen dat je niet meer geloofwaardig bent. Wat doet dat met je?
“Ik denk zelf niet in termen van ‘tegenstanders’ en ‘voorstanders’. We zijn allemaal gewoon maar mensen. En mensen zijn vaak gecompliceerde wezens, vaten vol tegenstrijdigheden. Mensen zijn in beweging, ze staan niet stil. Ik vorm daar zelf geen uitzondering op. En verder vindt men maar van mij wat men van mij wil vinden. Iemand zei mij: ‘Met hoe mensen op je reageren, wat ze zeggen, wat ze schrijven, daarmee krijg je altijd op de eerste plaats een zelfportret van hen zelf. Ik denk dat het waar is.”
Hoe zie jij de toekomst voor je?
“Daar denk ik nauwelijks over na. Ik leef. De zon schijnt. Of het regent. Voor zover ik weet ben ik gezond. Heel veel lieve en goede mensen zijn op mij betrokken en ik op hen. En verder zullen we wel zien.”
Foto’s: Anita Muschner
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
