Acteur, zanger, regisseur, toneelschrijver, stemacteur: hij is het allemaal. Jon van Eerd schitterde eerder in talloze musicals en komedies. Binnenkort gaat zijn ultieme jongensdroom in vervulling: de hoofdrol in de musical Charley. De Gaykrant spreekt met dit theaterdier aan de vooravond van de première. “Ik kan er elk moment mijn pruik bij neergooien.” Deze dagen vormen een heksenketel voor hem. Er zijn veel dingen die nog gedaan moeten worden. Toch lijkt hij ogenschijnlijk de rust zelve.
Tekst: Paul Hofman
De musical Charley is gebaseerd op de Britse komedie Charley’s Aunt van Brandon Thomas. Veertien jaar geleden maakte je er een toneelvoorstelling van. Was het een uitdaging voor je er een musicalversie van te maken? En heb je veranderingen in het script aangebracht?
“Mijn versie van toen was weer losjes gebaseerd op het stuk uit de negentiende eeuw. Dus Brandon Thomas is slechts nog heel zachtjes in geest voelbaar. Om van het stuk weer een musical te maken moest er heel wat gebeuren. Niet alleen moesten er natuurlijk liedjes gecomponeerd worden, maar ook moet je de dialogen reduceren tot vijftig procent van het origineel. Immers: nu bestaat zo ongeveer de helft van de voorstelling uit muziek. Muziek, overigens, gecomponeerd door Broadway- en West End-veteraan Michael Reed. Een enorme eer om met hem dit te mogen maken. Hij is een fenomeen”
“Charley is een musical zoals die ooit bedoeld was”
Hoe is het idee ontstaan er een musicalversie van te maken?
“De afgelopen jaren werd mij steeds vaker gevraagd of ik het stuk weer eens van de plank wilde halen. Daar had ik wel zin in, maar ik vond ook dat ik er dan weer wat mee moest doen. Moderner maken, sneller, meer van nu. Daarnaast liep ik al heel lang met Michael Reed te filosoferen over welk thema zich nou eens goed zou lenen voor een leuke, originele musical. Toen kwamen één en één samen, en voilá: ‘Charley’ was geboren.”
Wat maakt deze rol voor jou zo bijzonder? En wat heb jij met vrouwenkleren? Je speelt niet met appels in je beha, waarom niet?
Lachend: “Ik moet je teleurstellen; ik heb niet zoveel met vrouwenkleren. Behalve dan dat ik ze erg mooi kan vinden. Nee, ik speel niet met appels in mijn BH, omdat deze man min of meer gechanteerd wordt zich als vrouw voor te doen. Hij heeft er helemaal geen zin in. Hij is geen dragqueen. Dat maakt dit thema zo uitdagend. Hij kan elk moment zijn pruik erbij neergooien.”
“Mijn stijl heeft een groot gehalte van absurdisme”
Je noemt het een acteursmusical. Wat bedoel je daarmee?
“Musical is dé ultieme theatervorm. Als het goed is, brengt het alle disciplines bij elkaar. Zang, dans en spel. Sommige musicals zijn meer dansmusicals en weer andere juist op de zang gericht. Charley is, behalve dat er ontzettend mooie muziek te horen is, vooral ook een toneelstuk. Ik zeg nooit ‘een toneelstuk met liedjes’. Dat zeggen alleen maar die losers die zich schamen voor het genre. Maar wat ik bedoel, is dat het spelelement in Charley erg belangrijk is. Het is een comedy en dat moet je kunnen. Dat is niet elke acteur gegeven, zelfs de op papier groten der aarde niet. Dus het was belang om niet alleen acteurs te vinden die een beetje leuk konden bewegen en zingen, maar ook konden spelen.”
Je hebt een bepaalde stijl ontwikkeld die ook wel de ‘Jon van Eerd’-stijl wordt genoemd? Hoe omschrijf je deze?
Het is omschreven als ‘Het Nieuwe Genre’, hetgeen mij erg trots maakt. Het kenmerkt zich door een groot gehalte van absurdisme. Ik zoek altijd de grens op van wat wél en wat níet mogelijk is op het toneel. Tot waar gaat het publiek met je mee? In hoeverre kan je spelen met de wetten en kan je genres met elkaar mengen? Ik breek vaak door de zogenaamde ‘vierde wand’, heb in het verleden wel eens mensen mee laten spelen, stap wel eens uit de dialoog en betrek de zaal erbij, confronteer de personages met onlogische situaties. Máár in combinatie met, en onderhevig aan, de oude komediewetten. Ik heb veel geleerd van mijn grote voorbeeld Lucille Ball.”
Over Maarten van Rossem:
“die zeikerd wil ik niet in mijn zaal hebben”
Televisie-historicus Maarten van Rossem gaf eerder aan de musical niet te gaan zien, in hoeverre zit je dit dwars?
“Ik zou die zeikerd ook niet in mijn zaal willen hebben. Zijn hele houding is verzonnen. Soms ben ik benieuwd wie die man werkelijk is. Die Johan Derksen is er ook zo een. Mensen zonder humor of relativeringsvermogen.”
Wat maakt Charley zo interessant voor onze lezers om te gaan zien?
“Het is een mini-vakantie. Deze voorstelling is zó ontzettend rijk aan alles. Muziek, kostuums, decors. Het is hilarisch en vertederend. Het is uniek. Zoiets is nooit eerder in Nederland vertoond, en daar ben ik beretrots op!”
Voor meer informatie en de speellijst kijk op www.Charleydemusical.nl
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
