Het woord aan Jan-Simon Minkema, 68 jaar, schrijver van korte verhalen die hij af en toe op zijn Facebook-pagina zet en maker van ‘woonkunst’ (dat kan van alles zijn: een beschilderd kastje of een dienblad op een kandelaar die hij op eigen manier oppimpt). Iets oudere lezers kennen hem natuurlijk ook van de legendarische serie “De familie Knots”.
- Wat zijn je belangrijkste karaktereigenschappen?
Geduld, perfectionisme en doorzettingsvermogen.
- Wie zijn de grootste voorbeelden in jouw leven?
Mijn grootmoeder, Juffrouw de Ronde (op de Lagere School), en verder veel schrijvers en dichters. Ik heb echt heel veel gelezen, van sommige schrijvers heb ik zelfs bijna alles gelezen, maar daarvan zijn er geen mensen die ik als ‘voorbeeld’ heb of had.
- Hoe identificeer je jezelf in gender en seksualiteit?
Ik ben een homosexuele man. Punt!
- Vind je het belangrijk om jezelfook als zodanig te profileren naar anderen toe?
Vroeger wel, maar dat had ook te maken met de emancipatiestrijd. Tegenwoordig ben ik er niet meer zo mee bezig, maar als ik gedichten schrijf gaat het wel vaak over man-man. Dat heeft dan weer te maken met het feit dat ik dan ervaringen uit mijn eigen leven kan verwerken.
- Wat vind je het meest aantrekkelijk in een andere persoon?
De aandacht waarmee hij of zij mij tegemoet treedt. Uiterlijk zijn ogen voor mij heel belangrijk. Ik val niet op één speciaal type mens. Er valt geen peil op te trekken, iemand is voor mij aantrekkelijk als ik me veilig kan voelen.
- Wat is het meest positieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
Dat kan ik niet zeggen, want ik ben nooit ‘niet-homo’ geweest.
- Wat is het meest negatieve dat je ooit hebt ondervonden aan niet-hetero zijn?
In mijn jonge jaren ben ik veel gepest, ik werd uitgescholden voor ‘meisje’. Ik was geen stoere jongen. Ik ben er wel heel weerbaar door geworden.
- Wat zou er per morgen gedaan moeten worden om de positie van LHBT+’ers te veranderen?
‘We’ zouden elkaar sowieso veel meer de kans moeten geven om te kunnen zijn die we zijn. Niet meteen oordelen, de ander in zijn of haar waarde laten. Iedereen heeft over alles een mening en wil dat ook meteen twitteren of op Facebook knallen. Dàt mag van mij wel een tandje minder.
- Hoe zou je het liefst herinnerd willen worden?
Het liefst door de dingen die ik heb gemaakt en geschreven. Ook zou ik het fijn vinden als een paar mensen af en toe nog eens een gedachte naar omhoog zouden sturen, zodat ik op mijn wolk het gevoel krijg dat niet alles voor niets is geweest.
- Wat is je motto?
Dit vind ik een heel moeilijke vraag, want het verschilt per dag. Meestal denk ik: “Kom op, niet zeuren. Aanpakken!”
Door: Christian Curré
Marcel Proust kennen we onder andere van zijn beroemde vragenlijst (questionnaire) aan de hand waarvan een beeld van een persoon ontstaat in wat we vandaag de dag ‘soundbites’ zouden noemen. Door de jaren heen hebben verschillende beroemdheden de vragenlijst ingevuld.
De Gaykrant bevraagt in ProfieLHBT+ aan de hand van een eigen variant op de vragenreeks steeds een persoon die zich onderdeel voelt van de regenboogcommunity. Beroemd of niet beroemd, rijk of arm, spierwit of pikzwart (m/v): alle LHBT-ers komen in aanmerking.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
