Helen en Nadine festivallen erop los …

Helen en Nadine

Het is volop zomer en dat betekent festivals! Yeah! Afgelopen weekend stond het Wildeburg festival op het programma. Een kleinschalig festival wat de organisatie prima op orde heeft. Dat het een tof festival is blijkt algemeen bekend te zijn. Kaartjes krijgen is namelijk een heuse uitdaging en gaat via een loting.

Vorig jaar waren we spontaan bij Wildeburg beland en we vonden het geweldig. Dit jaar lagen de verwachtingen dan ook een stuk hoger. De voorbereidingen waren standaard: wijn overgieten in een petfles en pannenkoekenmix inpakken. De rij voor de ingang was lang, maar dan hadden we ook maar de goede rij moeten nemen. Na een plechtige belofte geen potjes pindakaas naar binnen te smokkelen, konden we een plekje gaan zoeken om de tent op te zetten. Helen wist de route vast nog van vorig jaar, dus na krap 2 minuten waren we al volledig de weg kwijt. Het was een wonder dat we nog een leeg stukje grasveld vonden. Naast een hek, dat wel, niet wetende dat dit hek later dit weekend nog een cruciale rol zou gaan spelen.

Knalroze heeft kennelijk ook een overtreffende trap: knalstroze. Gay, gayer, gayest.

De tent stond in 2 seconden, het grote voordeel van een opblaastent en wij konden het festival gaan verkennen. Of beter gezegd, we gingen festival dwalen. Ons enige oriëntatiepunt was het kraantje waar we elke keer weer onze waterfles bijvulden. Onderwijl keken we onze ogen uit en hadden vooral ons oordeel erg snel klaar. Onze medefestivalgangers waren namelijk mega fabuleus gekleed en we verwonderden ons telkens weer over hoe strak en kleurrijk broeken kunnen zijn. Knalroze heeft kennelijk ook een overtreffende trap: knalstroze. Gay, gayer, gayest.

Tussen ronddwalen en verdwalen vonden we de vertrouwde tent waarbij je je kan inschrijven voor allerlei sessies en begonnen wij druk ons weekend te plannen. Kung Fu, acroyoga, armbalanssessie en kriebelmeisjes…. En dat laatste was precies wat je je erbij voorstelt: rustig liggen terwijl twee dames je vriendelijk betasten met creatieve voorwerpen. Het ziet er licht erotisch uit, en heeft als voornaamste kenmerk dat het kriebelt!

Het ziet er licht erotisch uit, en heeft als voornaamste kenmerk dat het kriebelt!

De avond ging over in de nacht, waarbij Wildeburg pas echt tot leven komt. Door het bamboebos dwalen naar de diverse podia met overal lampjes en mensen die uit de bosjes komen vallen. Onze poging dwars door een bamboebos te steken was helaas niet echt succesvol in het pikkedonker.

De zaterdag startte met een stralend zonnetje en uiteraard met pannenkoeken. De zonnebrand mocht al vroeg aantreden en we werden loom van de warme dag. Tijd om even de tent op te zoeken. Wat bleek, onze tent was ook een dutje aan het doen en lag plat in het gras. Nog heel even hoopten we dat het een misplaatst geintje was, maar nee.. de buren bevestigden dat onze tent was ontploft. Oepsie (met opzettelijke toevoeging van de -ie om het gaygehalte van het festival te eren)!

Bij de tent zat een plaksetje, dus begonnen we enthousiast te fietsbandenplakken voor gevorderden. Tenminste, Helen besloot te hongerig te zijn om op dat moment met een ontplofte tent te dealen, dus die zorgde voor de burgers. Onderwijl waren we druk bezig noodscenario’s te verzinnen. Optie a, b, c..  Na het plakken bedachten we weer andere scenario’s om de tent weer in elkaar te krijgen, optie a, b, en c.. Doordat de scenario’s nu nogal door elkaar gingen lopen èn het plakken finaal bleek te zijn mislukt, maakten we ook een rampscenario Ra, Rb en Rc. Bonuspunten voor onze bekwaamheid om de chaos strategisch strak en georganiseerd aan te pakken. Uiteindelijk knoopten we de eindjes maar aan elkaar en de hele tent aan het hek. We zagen het niet zitten midden in de nacht wakker te worden bedolven onder de tent, en gelukkig gebeurde dat ook niet (met dank aan het hek en ons hele scenario aan scenario’s).

Onze zondag stond een beetje in het teken van het dierenrijk. Eerst gingen we aapje spelen bij de acroyoga (tof!!) om vervolgens een krokodil bij onze tent te vinden (weer eens wat anders dan een roze flamingo). We rondden de dag en het festival af met een smakelijke insectenburger: eens moet de eerste keer zijn en hij was erg lekker (true story).

Op naar het volgende festival!

Liefs,

Helen en Nadine

Nadine en Helen

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.