Bij Ellen Verkoelen stroomt het politieke bloed door haar aderen. Eerder was ze in de Zuid-Hollandse Staten actief als vice-fractievoorzitter van het CDA. Vorig jaar echter maakte ze de overstap naar 50PLUS. Als lijsttrekker is zij nu het boegbeeld van deze partij in het politieke spectrum van de Rotterdam. De Gaykrant heeft een exclusief gesprek met haar.
Tot vorig jaar was je actief binnen het CDA. Waarom heb je de overstap gemaakt naar 50PLUS?
“De afgelopen jaren vind ik dat het CDA rechts over rechts aan het inhalen is. Dit is niet meer mijn CDA van het midden die vanuit haar waarden probeert te verbinden en politiek te bedrijven. Dit botste zo erg dat het onvermijdelijk tot een scheiding in 2017 heeft geleid. 50PLUS sluit daarentegen als nieuwe jonge partij wel veel beter aan bij mijn waarden. Het is een doelgroepenpartij voor ouderen en dat spreekt mij bij een vergrijzende samenleving en zelf ondertussen zestig jaren jong wel aan.”
Wat betekent politiek voor jou in zijn algemeenheid en ‘roze’ politiek voor jou in het bijzonder?
“Politiek is voor mij een platform om als volksvertegenwoordiger de belangen en noden van inwoners over het voetlicht te krijgen. Vanuit de politiek kan ik iets betekenen voor de belangen van mensen. ‘Roze’ politiek past wat mij betreft daarmee exact in mijn stijl van politiek bedrijven. Ik kan en zal daar waar het kan de belangen van de LGBTI-groep zeker onder de aandacht brengen en daar waar het kan ook meenemen in mijn politieke keuzes.”
“Acceptatie in Rotterdam staat onder druk’
Je behoort zelf tot de LHBTI-gemeenschap. Wat kan er op dit vlak anders of beter in Rotterdam?
“Rotterdam is van oudsher een no nonsense havenstad waar vele culturen al heel lang samenwonen. Het bestaan is er harder en directer dan in andere steden. De polarisatie van culturen is met de komst van zeer rechtse partijen sinds de afgelopen twaalf jaar aan het toenemen. De LHBTI-groep als minderheidsgroep wordt in deze polarisatie meegenomen en de acceptatie van ‘roze’ inwoners wordt steeds minder.
Ook is pas de afgelopen tien jaar Rotterdam aantrekkelijker aan het worden voor toeristen en neemt naast het gewone harde werken ook de kunst, cultuur en uitgaansleven een vlucht in het bestaansleven van de Rotterdammer. In die transitie zie je dat de LHBTI-community geen echte rol toebedacht krijgt. Bovendien maakt deLHBTI-groep zich mijns inziens ook niet hard genoeg om een positie en rol in Rotterdam te claimen.”
Vervolgt: “Ik denk dat deze ontdekking van Rotterdam als culturele en toeristische stad een uitgelezen kans biedt aan deLHBTI-community om ons als doelgroep op de kaart te krijgen. De Rotterdamse Pridewalk kan een spin-off geven aan meer zichtbaarheid in de stad!”
Waar maak je je op dit terrein de grootste zorgen over?
“De polarisatie en onverdraagzaamheid met betrekking tot diversiteit zijn aan het toenemen. Mijn zorgen zijn vooral dat vanwege de enorme grote verschillen in bijvoorbeeld arm en rijk in Rotterdam deze polarisatie en onverdraagzaamheid zal gaan escaleren. In dat geval zal dat geen enkele minderheidsgroepering en in het bijzonder de doelgroep LHBTI, die altijd een soort lakmoesproef is voor de samenleving, het er zonder kleerscheuren vanaf brengen.”
“Het bestaan in Rotterdam is veel harder dan elders”
Jouw partij heeft een lijst met vijftien punten op de agenda staan die je wilt uitvoeren. Met welke punten wil jij het verschil maken op het ‘roze’ vlak?
“Ik noem dan als eerste de jeugdzorg. Er zijn vier tot vijf keer zoveel jeugdige homoseksuelen als hetero jeugdigen die suïcidaal gedrag vertonen. Hier kun je vanuit de gemeentelijke politiek meer aandacht voor vragen.” LHBTI-ers in regulier schoolbeleid dient volgens Ellen veel aspecten van onze samenleving. Het pestgedrag van hetero jongeren naar homoseksuelen jongeren is nog steeds een groot probleem op scholen. Veel LHBTI-jongeren (ongeveer 60%) durven daarom nog steeds niet ‘uit de kast’ te komen met als gevolg onder andere dat suïcidale gedrag.”
Wat kan de gemeente hieraan doen volgens jou?
“Rotterdam moet duidelijk laten zien dat homofoob geweld, bedreiging en intimidatie niet getolereerd worden en dat er tegen op zal worden getreden.” Mogelijkheden zoals het doen van anonieme aangifte is daarbij ook een hulpmiddel. Als boegbeeld van de ouderenpartij ziet ze dat er door de vergrijzing een groot probleem ontstaat voor oudere LHTBI-ers. “Zorginstellingen zijn totaal niet ingesteld op deze zogenaamde ‘roze’ ouderen met als gevolg dat zij weer terug ‘de kast’ ingaan als ze hulpbehoevend worden. Waarom zijn er wel christelijke en geen ‘roze’ `zorginstellingen?”
“Seculiere LHTBI-ers hebben al moeite met het zijn van ‘anders’, voor hen met een religieuze achtergrond is dat helemaal een probleem. De coming-out van deze LHTBI-ers verloopt vaak dramatisch en heeft vaak buitensluiting in eigen religieuze samenleving tot gevolg. Door een open houding vanuit de gemeentelijke politiek (voorbeeldfunctie) tegenover LHBTI wordt er meer solidair (een van onze uitgangspunten toch) omgegaan in de samenleving. In Rotterdam speelt natuurlijk naast het christelijke vooral de islam. Daar moet speciale aandacht voor komen.”
“Waarom zijn er geen ‘roze’ zorginstellingen?”
Hoe verliep jouw coming-out? In hoeverre heeft dit een rol gespeeld bij jouw overstap naar 50PLUS?
“Zo’n tien jaar geleden kreeg ik borstkanker en van de ene op de andere dag stond mijn leven en dat van mijn gezin totaal op zijn kop. Het hele bestaan kwam bij mij ter discussie te staan. Turend over het water tijdens mijn ziekteproces kwam als in een film mijn achterliggende leven maar ook mijn eventuele toekomst langs. Het werd voor mij duidelijk dat de partnerkeuze die ik in het verleden had gemaakt niet dezelfde voor de toekomst zou worden. Gevolg van die analyse was dat er met heel veel verdriet en pijn afscheid is genomen van een hetero huwelijk en ik op mijzelf ging wonen. Ondertussen heb ik alweer zo’n vijf jaar een vaste relatie met een vrouw. Overigens heeft mijn homoseksuele geaardheid geen echte rol gespeeld bij mijn overstap naar 50PLUS. Het feit dat homoseksualiteit binnen 50PLUS geen thema is en dus geen enkele rol speelt maakt wel dat ik mij binnen de partij beter op mijn gemak voel.”
Waar kan de roze LHBTI-kiezer jou straks op afrekenen?
“Als lijsttrekker ga ik mij in ieder geval voor de LHBTI- community op de thema’s jeugdzorg, emancipatie, homofoob geweld en dergelijke inzetten. Afrekenen is in ieder geval mogelijk op het thema dat ouderen het meest aan gaat en dat is de ‘roze’ ouderen loper.
Wat maakt jou zo bijzonder?
“Het is altijd moeilijk om jezelf als bijzonder te zien, althans dat vind ik als vrouw en dat is een vrouweneigenschap die ons vrouwen altijd achterstelt ten opzichte van mannen in de maatschappij. Maar de eigenschappen die ik heel erg belangrijk vind als mens en als politica is het authentiek en oprecht zijn; ik doe wat ik zeg en ik zeg wat ik doe. Daarnaast wil ik mensen enthousiasmeren en inspireren om het leven met volle aandacht, inzet en respect te leven.”
https://50pluspartij.nl/rotterdam
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
