Mijn jeugdheld was Peter Pan. Vliegen naar het onbekende, voor altijd op avontuur. Ik zag het helemaal voor me. Zwevend door de sterren, naar de plek waar geen droom groot genoeg was. Ik fantaseerde over de dag dat ik wakker zou worden als mijn held.
Maar helden vallen ook weleens van hun voetstuk. Denk aan Oscar Pistorius, Bill Clinton en Lance Armstrong. Het leven van Kevin Spacey denderde deze week als een kaartenhuis in elkaar. Maar liefst dertig jaar geleden zou hij in een dronken bui zijn handen niet thuis hebben kunnen houden. Voor sommigen betekent dat het einde van House of Cards sneller komt dan gedacht. Voor anderen was vooral de timing van zijn coming-out een probleem.
Onhandig was het, om naast zijn excuses te maken ook uit de kast te komen. Soms doe je dingen die je na een nachtje slapen niet opnieuw zou doen. De tweet die Spacey de wereld inslingerde deed hem ongetwijfeld terugdenken aan die ene ochtend dertig jaar geleden. Excuses zijn dan niet genoeg. Het kwaad is al geschied.
De held van menig Netflix-verslaafde en de droomman van vele mannen en vrouwen liet hen in de steek. Spacey liet ook zichzelf in de steek. Uit de kast komen ter verbloeming van je fouten. Dat wordt niemand in dank afgenomen. Ik zag een tweet van acteur Billy Eichner voorbijkomen waar je het als homoseksueel ongetwijfeld mee eens zal zijn. Of een beetje om zal moeten grinniken.
Fouten maken we allemaal. De ene fout is gemakkelijker te vergeven dan de andere. Spacey zal misschien nooit meer de held zijn die hij ooit was. Maar gevallen helden zullen altijd helden blijven.
Pepijn schrijft iedere zaterdag een column voor Gaykrant. Lees hier zijn column van vorige week.
Volg Pepijn op Instagram en Twitter
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
One thought on “Held”