Pose

Al eerder heb ik mijn liefde voor Netflix verklaard vanwege de inclusieve series. Ik begon aan Pose en heb deze serie zo snel mogelijk verslonden. Pose is gesitueerd in New York in de jaren tachtig van de vorige eeuw waarin verschillende Houses tegen elkaar strijden om de eer. Deze huizen bestaan uit rejects. Uit niet-blanke jongens die door hun ouders op straat zijn getrapt omdat zij homo zijn of zich vrouw voelen. Samen vormen zij families die elkaar opvangen met tot de verbeelding sprekende namen als House of Abundance of House of Evangelista.

Alles wat goede film is, zit erin: alleen maar heerlijke muziek, veel goede dans, weergave van de tijdsgeest, de geschiedenis van de LHBT+ gemeenschap, de aidsepidemie die toentertijd welig tierde zonder dat er nog uitzicht op goede behandeling was. Ik zou willen dat jonge LHBT-ers van nu kijken.

Ik zou wensen dat zij de vooruitgang zien die gemaakt is. Maar ook wens ik dat iedereen die kijkt opmerkt dat in een stad als New York de protagonist Blanca Evangelista, moeder van haar eigen House of Evangelista en zwarte transgender vrouw keer op keer gaybars wordt uitgegooid. Er wordt op haar neergekeken door homomannen omdat zij een transvrouw is. En dat nota bene in New York, de stad waarin de Gay Liberation Movement van de grond kwam na de rellen in de Stonewall Inn in 1969.

Voor diegenen die tegenwerpen dat dit slechts fictief is, is het wellicht een aanrader om de speech van Sylvia Rivera tijdens de Gay Pride van 1973 te beluisteren. Ze zou eigenlijk niet mogen spreken omdat zij als transgender-activiste te stereotype zou zijn. Rivera wijst zonder er doekjes om te winden op een gebrek aan solidariteit van de gay community met haar gemeenschap terwijl zij door de menigte wordt uitgejoeld

Sylvia Rivera was haar tijd vooruit en zou dat nog steeds zijn als ze nog leefde. Zij wijst ons nog steeds op solidariteit die alle letters van onze gemeenschap elkaar zou moeten verbinden. Daarom is Pose zo belangrijk en de moeite van het kijken meer dan waard.

Joshua Zandberg

Joshua Zandberg schrijft elke week een column over zijn leven als bi-man.

One thought on “Pose”

Geef een reactie Reactie annuleren

Pose

Delen

One thought on “Pose”

Geef een reactie Reactie annuleren