Toen ik voor mijn derde boek, ‘Het jaar van de arend’ (een combinatie van korte verhalen met gedichten die eind maart 2018 uitkwam) aan portret- (en oud-Parool) fotograaf Jan van Breda vroeg om bij twee gedichten foto’s te maken, stelde hij voor Marokkaans-Nederlandse Saïd als Atlas te fotograferen en om op de tweede foto Saïd als pas gestorven Jezus in de armen van drag queen Amy Huiswijn te draperen om er een postmoderne piëta van te maken.
De foto’s (net als alle andere foto’s in het boek van onder andere René Zuiderveld, Hanneke van Dongen en AD-fotograaf Kees Martens) zijn adembenemend mooi geworden. Ik heb in de periode dat de bundel geschreven, gefotografeerd, samengesteld en geredigeerd werd iedereen die aan de bundel had meegewerkt meerdere malen ontmoet, behalve één iemand: Saïd. We kenden elkaar wel en we hadden wel contact met elkaar, maar alleen via Facebook en Messenger. In het gedrang van de Amsterdamse Pride hadden we elkaar even heel kort gezien en elkaar een snelle zoen gegeven voordat de menigte ons weer in tegenovergestelde richtingen uit elkaar dreef.
Begin december kreeg ik een bericht van Saïd.
“Zullen we op kerstavond samen gaan eten?”
“Ja, graag,” antwoordde ik, “Het moet er toch echt een keer van komen.”
We spraken af in een restaurant in Amsterdam. Het werd een onvergetelijke avond. We hadden elkaar zoveel te vertellen. We hadden zonder het zelf in de gaten te hebben al een aardige gemeenschappelijke geschiedenis opgebouwd. Een geschiedenis van vriendschap en wederzijds respect. Van bewondering. Een beetje piëteit. En veel harmonie.
Ja, misschien wel van liefde.
We spraken die avond over de kracht van harmonie. Over de kern van samenleven en van samenkomen die ons inziens altijd ligt in de wil tot ontmoeten.
En dan maakt het niet uit of het soms wat langer duurt voordat de ontmoeting tot stand komt.
We beaamden naar elkaar dat voor velen geldt dat de wil tot ontmoeten de angst voor het vreemde weg kan nemen, dat indien het bereidwillige bekende en het bereidwillige vreemde de handen ineenslaan, elke idioot met een bomgordel om, elke waanzinnige met een kapmes in zijn hand, elke fanatiekeling achter het stuur van een busje mag proberen een bres te slaan in dat verbond, maar dat naar elkaar uitgestrekte handen elk gat, elk verlies, elke wond en elke bomkrater zullen dichten.
De kracht van harmonieus samenleven moet het moeten voorbijgaan. Pas als moeten willen wordt, zal inspanning geen moeite kosten; pas dan wordt samenleven geen dwang maar wens.
Hij ligt in de ontmoeting die aanvankelijk misschien nog opgelegd kan worden, maar uiteindelijk als een perpetuum mobile van uitgestoken handen de wil van de dynamische, open samenleving altijd van energie zal voorzien.
Hij ligt in de wil tot ontmoeten.
Als ontmoeten ont-moeten wordt.
Ik heb de uitdrukking “Het moet er toch echt een keer van komen” inmiddels maar uit mijn woordenboek geschrapt.
Ik wens u een gelukkig en harmonieus 2019 toe, vol met mooie ontmoetingen en met een beetje piëteit.
سنة سعيدة.
Sana saida
Voor de gebarricadeerde deur van het nieuwe jaar, waar oude dwarsverbanden op uitkomen en nieuwe beginnen
wordt gezocht naar de formule van de eenvoudige economie van hartelijkheid, van eenvoudig bezinnen.
Nu de doorbraak er bijna aan zit te komen, is al het oude niet goed meer; wordt als te snel gekochte trui ingeruild
om een tegoedbon van belofte te krijgen voor iets wat wellicht nooit meer als zo gegoten zal zitten, waarin – hoe ouderwets ook – tenminste nog in kon worden geschuild.
En zo hoort het.
De barricaden worden zacht. Elk slot blijkt zo sterk te zijn als het materiaal waar het op bevestigd is. Uiteindeljk wordt ook dit slot opengebroken
met woorden. Het geheim van Sesam open U is een spreuk van vrede is die voor geliefden wordt uitgesproken.
Het hangt van degene af die onder de boog doorloopt of al het nieuwe
graf of schat wordt; of het spreekt of zwijgt; of het zich van je wegdraait of het je verwelkomt met een zoen.
Dat alles hangt van jou af. Alleen van jou. Voel hoe al het hout verandert in warme zachtheid van nieuwe belofte.
Vriend,
treed niet binnen zonder een wens te doen.
Rick van der Made
Foto’s: Jan van Breda
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
