Maskers af

Biweekly

Ooit van Brenda Howard gehoord? Ik niet, tot voor de zomer. Brenda leeft niet meer, maar haar rol kort na de Stonewall Uprising is niet te onderschatten. Een maand na de rellen in The Stonewall Inn organiseerde zij een protestmars om de rellen in herinnering te houden. Ook kwam zij met het idee om een Pride week te organiseren. Twee simpele ideeën die nu nog steeds doorwerken in hoe de gemeenschap wereldwijd haar zichtbaarheid naar de maatschappij toont.

Brenda was een biseksuele vrouw en lhbt+ activiste die samen met anderen de gay liberation movement vormgaf. Het boeiende aan die mensen van het eerste uur is dat zij voor hun persoonlijke voorkeuren opkwamen. Je kunt het nu nog nazoeken: zij was biseksueel, polyamoreus, deed aan BDSM en was een feministe. Wat haar voorkeuren waren, werd niet bepaald door de maatschappij. Zij trok zich daar niets van aan en trok ten strijde voor erkenning en acceptatie.

Bal

Een sprong naar het nu. Ik zat vorige week aan tafel met vertegenwoordigers van grote bedrijven. Een chique gemaskerd bal om te netwerken. Ik sprak er verschillende mensen, ook over mijn seksuele oriëntatie. Zoals zo vaak vroeg iemand ten overstaan van een groep met wie ik meer seks had: met mannen of met vrouwen. Ik bedacht toen: op het moment dat ik nu antwoord dat mijn meeste voorkeur uitgaat naar mannen dan ben ik on my way to gay town. En als ik vertel dat vrouwen me meer doen dan ben ik een gelegenheidsbiseksueel: dus geen echte.

Of wanneer ik vertel dat ik met beiden een relatie wil dan wordt het polyamoreuze aspect waarschijnlijk benadrukt. Terwijl mijn biseksualiteit niet zichtbaarder dan dat kan zijn. Een echte biseksueel kun je nooit zijn. Zucht. De maatschappij begrijpt mij niet. Nee zo liep het niet. Ik vertelde over wie ik ben en wat ik voel, de alcohol hielp mee. Ondanks dat anderen desgevraagd niets over hun eigen leven kwijt wilden.

Dieper

Er was een uitzondering. Deze man snapte het belang van een laagje dieper: en daar spraken we met elkaar over. Zodra je die laag bereikt, heb je het over je verlangen en je echte ik. Dat is wat ik van Brenda begrepen heb: dat ik me niet slechts formeel tot een seksuele oriëntatie beken. Maar ik zal keer op keer mezelf beschrijven, mijn veranderende voorkeuren uitleggen, zonder me te verdedigen en neem de fronsende wenkbrauwen en afwijzing op de koop toe. Ik zal het blijven doen, niet alleen onder invloed van alcohol of ingegeven door welk humeur dan ook. Een levend voorbeeld dat zichzelf uitlegt en beschrijft, is beter voor de zichtbaarheid van de gemeenschap dan welke lhbt+ persoon die keurig uit de kast komt zonder iets van zichzelf prijs te geven.

Joshua Zandberg


Joshua Zandberg is voorzitter van het Landelijke Netwerk Biseksualiteit en elke week schrijft hij een column over zijn leven als bi-man.

Joshua Zandberg

 

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.