Coming out in Hi-So

Het is een mooie avond, de 11e oktober, International Coming Out Day. Ik ben in de Hi-So bar, het dakterras op de negenendertigste verdieping van het Sofitel in de buurt van mijn appartement. Adembenemend uitzicht over de stad, verkeersgeruis in de verte en het regent niet – bijzonder zo midden in de regentijd. We hebben hier een Coming Out Party georganiseerd, met OUTBKK, de LGBTI-club waar ik bij betrokken ben en Sofitel dat graag dit soort evenementen sponsort.

Het is nog niet voor iedereen weggelegd, want een glas wijn kost hier 300 baht – precies het officiële minimum dagloon in Thailand. En de bar heeft zijn naam natuurlijk niet voor niets. Maar het is wel de grootste party vandaag in de stad, met zo’n 150 deelnemers, een open podium waar mensen hun coming out story kunnen vertellen en later op de avond livemuziek en disco. Een mix van Thais en expats, allen met redelijke kantoorbanen of werkzaam bij een van de LGBTI-ngo’s.

Coming out verhalen op het open podium

Hoe staat het met coming out in Thailand? Rapporten van UNDP en van de Wereldbank geven aan dat op basis van LGBTI nog veel discriminatie en economische uitsluiting plaatsvindt, met name op het werk en bij het leveren van diensten. Maar ik denk dat in sociale zin het beeld veel genuanceerder is. De coming out verhalen op het open podium waren vaak ontroerend en moedig – jonge mensen die voor een groep betrekkelijk vreemden een persoonlijk verhaal vertellen, voornamelijk gay en trans – weinig lesbo’s, vraag me niet waarom. Er wordt vaak gezegd dat Bangkok anders is dan de rest van het land, maar dan moet je toch bedenken dat de meeste mensen uit de provincie zijn gekomen – voor werk, voor het stadsleven als gay – en dat de verhalen vaak gingen over de familie thuis in de provincie.

Dat doet me denken aan het verhaal van twee goede vrienden van mij, Em en Pun – inmiddels alweer een paar jaar samen hier in de stad, maar afkomstig uit het platteland in Isaan, het noordoosten van Thailand. Ooit naar de stad gekomen: Pun om geld te verdienen en Em omdat het gay-life op het platteland hem niet zo beviel. Ze leerden elkaar kennen in de massage-business en werden een stel. Inmiddels midden-dertigers hebben ze allebei een behoorlijke baan en een aardig appartement.

Pun heeft er tegenover zijn familie op het platteland nooit moeilijk over gedaan – en wordt door zijn ouders en zussen van jongs af volledig geaccepteerd als gay. Hij zit samen met zijn familie op facebook, post elke activiteit waar hij aan deelneemt en krijgt de nodige likes van iedereen. Em is veel voorzichtiger en heeft zijn verhaal alleen gedeeld met zijn zus en haar man. Hij vermoedt dat zijn ouders het wel weten, want ze zijn opgehouden te vragen wanneer hij met een meisje thuiskomt, maar hij heeft het er nooit met ze over gehad. Em zou zo ontzettend graag Pun aan zijn ouders voorstellen, maar hij durft de stap nog niet te zetten. We hopen met z’n allen dat het er toch een keer van komt.

Thailand is aan het veranderen

En zo zie je maar aan dit verhaal: in de stad en op het werk zijn deze jongens open en geaccepteerd gay, maar daarbuiten ligt het allemaal net een tikkeltje anders. Toch denk ik dat dit verhaal tien of vijftien jaar geleden niet zo geschreven had kunnen worden. Thailand is aan het veranderen en de veranderingen blijven niet beperkt tot de grote stad.

Terug naar de Hi-So bar. Ik liet verschillende mensen foto’s zien van Nederlandse overheidsgebouwen met een regenboogvlag in top. En van de Nederlandse Ambassade hier in Bangkok, die ’s-ochtends met enig ceremonieel de regenboogvlag hees op het grote gazon. Zo ver zijn we hier in Thailand nog lang niet en dat is wel iets waar ons kikkerland trots op kan zijn. Het gaat er wel een keer van komen hier, daar ben ik van overtuigd. En zo besloten we een mooie avond.

From Bangkok with love …

Paul Overdijk

* De namen van Em en Pun zijn niet hun echte namen.


Paul Overdijk had een lange carrière in het bedrijfsleven en in de LHBT-beweging. Hij was directeur strategie bij TNT en bij Koninklijke PostNL. Hij was actief in het Roze Front, stond mede aan de wieg van de LHBT bedrijven netwerken TNT Pride en PostNL Pride en was medeoprichter en voorzitter van Workplace Pride. Tegenwoordig is hij gepensioneerd en woont parttime in Bangkok, Thailand. Hij is daar medeoprichter en voorzitter van OUT BKK Business Network, een LHBT-netwerk voor het bedrijfsleven. Verder is hij nog bestuurslid van de Vrienden van IHLIA, en lid van de Raad van Advies van de Stichting Homoseksualiteit en Krijgsmacht en co-chair van de Advisory Board van Workplace Pride.

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.