Tot kortgeleden keek ik geen Queer Eye. Te overdreven, te Amerikaan en te oppervlakkig. Tenminste dat dacht ik. Want met de make-overs van heteroseksuele mannen laten de Fab Five zien hoe je fysieke omgeving en je uiterlijk kan samenhangen met een oude en nieuwe manier van doen en laten.
Ik werk in een van de oudste forensisch psychiatrische klinieken van Nederland. In de jaren zeventig van de vorige eeuw was het daar gebruikelijk om samen met net opgenomen patiënten nieuwe kleding te kopen. Dit was in lijn met de traditie van de witte vrouwen in Utrecht die de prostitutie achter zich lieten en als non een nieuw leven in het wit begonnen. Nu zouden we zeggen: ‘paternalisme’. Maar toch, als je een nieuwe start en soms identiteit in je leven nodig hebt dan kan iemand die je een zetje in de goede richting geeft geen kwaad. Kijk maar eens goed naar Queer Eye.
Na de Canal Parade zag ik een tv-reportage. Aan het woord was een man in het leer. Zijn boodschap: “ik vaar mee in leer omdat het steeds moeilijker wordt om in leer over straat te gaan”. Leer dragen schrijft hij meteen aan homo zijn toe. Wat moeten we met de mannen die geen homo of ontdekkend zijn en ook in het leer op straat willen lopen voor of na het uitgaan?
Ik ken een man die graag op hakken loopt, vrouwenkleding draagt en binnenkort zijn vriendin trouwt. Gelukkig gelooft zijn directe omgeving inmiddels dat hij zijn vriendin wil. En ook dat hij geen homo is. Blijkbaar is onze seksuele en ook genderidentiteit zo nauw en streng verbonden aan onze kledingkeuze dat er bijna geen ruimte voor experiment of iets anders mogelijk is. Identiteit ophangen aan je kleding: prima maar wel graag losjes.
Joshua Zandberg is voorzitter van het Landelijke Netwerk Biseksualiteit en elke week schrijft hij een column over zijn leven als bi-man.
Lees hier zijn column van vorige week: ‘Minnaar’
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
