Oud Pride-ambassadeur Dolly Bellefleur: “Geweld komt heel erg dichtbij”

In het zesde deel van onze serie Pride Revisited kijken we samen met Dolly Bellefleur terug op haar ambassadeurschap in 2015, haar inzet voor de LHBT-gemeenschap en haar blik op het toenemende anti homo-geweld. Ze kan uit eigen ervaring praten: “Toen ik net begonnen was met mijn alter ego Dolly heeft een man mij tijdens een optreden een gebroken neus geslagen. Dat laat je nooit los.”

Tekst: Paul Hofman

Als zij het café-gedeelte van het Amsterdamse Lloyd Hotel komt binnenlopen, bekent ze dat ze hier kind aan huis is. Want voor en tijdens haar voorbereidingen van de Canal Parade is dit haar ‘zenuwcentrum’. “Hier pas ik mijn nieuwe creaties door, repeteer met maar liefst honderd Dolly look-a-likes en legt een visagiste haar laatste hand aan mijn make-up. Als directeur Piet Boogert even later onverwacht binnenloopt verwelkomt hij haar met drie zoenen. Als het kopje thee wordt geserveerd, kijkt Dolly ontroerd. Er ligt geen gewoon koekje naast maar een heus ‘Erberhardje’ (boterkoekje in de vorm van een hart met daarop de drie Andreaskruizen van de stad Amsterdam ter ere van de overleden burgemeester Eberhard van Der Laan-PH). Dit jaar zal Dolly hem, net als veel Amsterdammers, missen. “Wat was hij een fijne en betrokken man.”

Aan de Pride waarin zij als ambassadeur schitterde, denkt Dolly met warmte terug. “Het was een hectische tijd met vaak wel twee optredens op een dag. Ik rende echt van hot naar her. Het mooiste waren mijn optredens in verzorgingstehuizen. Bijzonder omdat veel LHBT-ouderen de weg voor ons hebben geplaveid. Hun reacties ontroerden mij ontzettend.”

“Veel LHBT-ouderen hebben de weg voor ons geplaveid.”

Helden

Het thema ‘Heroes’ van de Pride spreekt Dolly bijzonder aan. Geïnspireerd op het Pride-thema ‘Heroes’ maakte ik in samenwerking met Wilbert van der Steen een cartoon. De tekst is een fragment uit het lied ‘We’ve got the power’ dat ik speciaal schreef voor de Canal Parade 2018 en de hele route zal zingen. Over wie haar eigen helden zijn, hoeft ze geen seconde na te denken. “Dat is in de eerste plaats Aaïcha Bergamin die van 1932 tot 2014 leefde.” Haar leven maakte diepe indruk op Dolly. Aaïcha was zeventien toen ze kort na de oorlog in de kleding van haar zus danste in de Casablanca op de Zeedijk. Niet veel later betrapte haar moeder Aaïcha in bed met een Jamaicaanse danser, Korte tijd daarna werd ze om die reden naar een psychiatrische instelling gestuurd. Het lukte Aaïcha te ontsnappen. Ze liftte naar Parijs waar haar leven echt begon. “Zij was een van de eersten die in een Marokkaanse kliniek werd geopereerd en daar vrouw werd. In de jaren vijftig waarin dat gebeurde was dat ongelooflijk gedurfd. Zij was echt een pionier” Auteur en transgender Alex Bakker hoorde dat Aaicha zo arm was aan het einde van haar turbulente leven dat ze van gemeentewege begraven moest worden. Geld voor een grafsteen was er helemaal niet. “Samen met Alex heb ik een crowdfundingsactie opgezet om dat te bekostigen.”

Vechter

Toen er genoeg geld was binnen gekomen, kon de grafsteen alsnog geplaatst worden. Bij de onthulling ervan zong Dolly in de kapel van de begraafplaats liederen van Dietrich en Dalida. Met een brok in haar keel zong Dolly: ‘Ich bin von Kopf bis Fuss auf Liebe eingestellt’ .“Ik ben blij dat we haar op deze manier hebben kunnen eren. Dolly benadrukt dat zij een echte vechter was die alles zelf regelde en sterk en zelfstandig was. “Ik heb haar aan het begin van mijn loopbaan als Dolly nog geïnterviewd.” Verdrietig kijkt ze voor zich uit. “Misschien kwam dat eerbetoon te laat maar zo hebben we als community wel iets terug kunnen doen.”

Een andere held die tot Dolly’s verbeelding spreekt is ontwerper en COC-voorzitter van het eerste uur Benno Premsela. “Hij was de eerste die op de Nederlandse televisie in de jaren zestig open en bloot durfde te zeggen dat hij homo was. Juist deze mensen hebben de weg vrijgemaakt voor een nieuwe generatie.”

“Benno Premsela was de eerste die op de Nederlandse televisie in de jaren zestig open en bloot durfde te zeggen dat hij homo was”

Krachtmeting

Vorig jaar was Dolly de onbetwiste winnaar van de botenparade.  De komende Pride wordt weer een ware krachtmeting voor haar. Kijk je uit naar D-day? “Zeker weten, het varen is zo fantastisch. Ik krijg er zoveel energie van. Het nadeel van ouder worden is wel dat ik kort ervoor steeds zenuwachtiger word.” Waarom eigenlijk? “Omdat ik als geen ander weet wat er fout kan gaan. Vorig jaar bleef ik tijdens de Canal Parade, een paar seconden voordat we gingen varen, met mijn hakken achter de microfoonstandaard hangen. Gevolg was dat die in het water plonsde. Het optreden werd gelukkig gered toen bleek dat mijn geluidsman een extra microfoon had. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Dolly dit jaar niets aan het toeval wil overlaten. “En natuurlijk let ik heel erg op mijn voeding en zorg ervoor dat ik geen slaap tekort kom.”

De winnende boot tijdens Pride Amsterdam 2017; Foto: Andrea Schipper

Geweld

Tijdens de Canal Parade zal zij aandacht vragen voor het toenemende geweld tegen LHBT-ers. Het is een onderwerp dat Dolly diep raakt. “Ik was net bekend aan het worden als Dolly Bellefleur en tijdens een optreden liep ik een gebroken neus op.” Het was een vreselijke ervaring die in haar geheugenstaat gegrift. “Het gekke is dat je bij jezelf gaat zoeken naar redenen . Heb ik iets verkeerds gezegd? Alsof je er zelf schuld aan hebt.” Nadat zij naar haar kleedkamer was gebracht, heeft ze haar neus verzorgd en is weer het podium op gegaan. “Ik denk dat het belangrijk is de draad weer zo snel mogelijk op te pakken. Je moet zorgen dat je er boven staat.” Nooit zal Dolly kunnen begrijpen dat er nog steeds mensen zijn die zich druk maken over het liefdesleven van anderen. “Er is toch niets mooiers dan de liefde? Waarom maken mensen er dan zo vaak een punt van?”

“Ik was net bekend aan het worden als Dolly Bellefleur en tijdens een optreden liep ik een gebroken neus op.”

Genoeg is genoeg

Gewapend met roze driehoeken en een eigen Pride anthem ‘We’ve got the power’, springen Dolly en honderd Dolly look-a-likes op hun boot op de bres voor de liefde. Uit vele borsten zal het ongetwijfeld klinken:

It doesn’t matter what they say

Let them yell and let them shout

When you’re lesbian or gay?

Kiss your lover and be proud!

Love is great, don’t be afraid

Be yourself, don’t hesitate

Say: enough is enough

Waarna zij vervolgt:

“Lieve lezers en lezeressen van De Gaykrant, dames en dames, heren en heren, dames en heren hoe je de liefde ook mag consumeren, laat liefde regeren. Of je nu homo, hetero, lesbisch, transgender bent of bi. We are family. Let’s celebrate diversity!” Dolly is er helemaal klaar voor. “Don’t you see? Love is love. Punt uit.”

Meer informatie over Dolly: www.dollybellefleur.nl

NOG EVEN DIT:

In de aanloop naar de Canal Parade portretteert Marike de Meij een aantal kleurrijke deelnemers van Dolly Bellefleur’s boot. Het overkoepelende thema ‘heroes’ is de inspiratie geweest voor de serie foto’s. Onder de titel ‘The Hero in Me’ zijn de deelnemers gevraagd ‘wie is de held in jezelf’ en ‘waar ben je trots op’. De portretten en verhalen zijn te bewonderen tijdens Pride at the Beach in Grand Café Restaurant Hotel XL in Zandvoort en in Café De Jaren in Amsterdam. Lees ook dit artikel dat we hier eerder over plaatsten. 

Hoofdfoto: Piek

 

 

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.