In zijn eerste column voor De Gaykrant concludeert Norbert Splint dat een grachtenparade orthodox gelovigen niet op andere gedachten brengt.
Voor een concurrerend medium interviewde ik laatst een Turkse jongeman. Hij had het equivalent van een missverkiezing gewonnen en beschouwde dat als de climax van zijn coming out. Zijn familie, met name die van zijn vaders kant, was minder enthousiast. Via een zus vernam hij dat er diverse verwanten gereed stonden hem iets aan te doen, synoniem voor: hem een kopje kleiner te maken.
Via je bloedlijn verbonden met je eventuele moordenaar
Sindsdien loopt hij met een systeempje op zijn lijf of in zijn tas waardoor hij via een drukknop in staat is de politie te alarmeren. Die kan hem middels GPS traceren en is daardoor binnen een paar minuten ter plekke. De precieze naam van dat systeempje ben ik kwijt. Het moet iets zijn als ‘attent’ of ‘alert’ of zo.
Wat ik niet ben vergeten is zijn vergevingsgezinde toon tijdens het interview. Voortdurend vielen er woorden als ‘eer’, ‘groepsdwang’ en ‘traditie’. “Ze weten niet beter,” zei mijn gesprekspartner af en toe. Herhaaldelijk kwam het modewoordje ‘verbinding’ langs. Je zou toch door je bloedlijn met je eventuele moordenaar zijn verbonden. Net als de Familie Holleeder, dacht ik soms. Maar ik zei het niet.
Homo’s zouden branden in de hel
Vergevingsgezindheid is niet iets exclusief christelijks, zo bleek uit de dialoog met de geïnterviewde, die zich herhaaldelijk omschreef als moslim. Van wat hij vrijdags hoorde in de moskee werd hij trouwens niet blij: homo’s zouden branden in de hel, als het daar al bij bleef. Er waren ook boekjes over, zei hij. “In het Turks, dus jammer dat je het niet kunt lezen.” Spijtig inderdaad.
Maar ik heb genoeg gelezen om te weten dat elke orthodoxe vertegenwoordiger van een wereldgodsdienst over de rooie gaat als een lidmaat van zijn kerk het aanlegt met iemand van hetzelfde geslacht. Daar is geen kruid tegen gewassen. Laat staan het al twintig jaar met tachtig bootjes door de gracht varen. Dat houdt een mes, kogel of iets veel ergers echt niet tegen.
Veel plezier trouwens volgende week.
Norbert Splint
Norbert Splint (1969) is tekstschrijver en journalist. Hij studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam en publiceerde in 2015 de roman ‘De ZorgPartij’. Dit najaar komt zijn verhalenbundel ‘Dood kind’ uit.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
