Fantastisch genieten van een heerlijke vakantie, met een stevig zonnetje, goed tijdverdrijf en… de ramadan. Welkom in de islamitische wereld die tijdens deze periode nog net even een tikkeltje meer islamitisch is. Dag handen vasthouden, dag kusjes, en dag openlijke lesbische relatie.
Uiteraard laten wij ieder mens in zijn waarde en staat het ieder vrij te geloven wat hij wil, dus zullen we ons als gasten in Marokko zoveel mogelijk conformeren aan het straatbeeld. Niet in bikini over straat, proberen mannen niet recht aan te kijken (best lastig) en voor de duur van onze vakantie zijn wij “gewoon” goede vriendinnen.
Gewapend met het goede voornemen elkaar vooral niet te goed te kennen, stapten wij tijdens een van onze eerste dagen in Marokko een restaurantje binnen. Tafel voor twee alstublieft. Helen hoopte van harte dat het niemand opviel dat ze even langs Nadines schouder streek voor ze ging zitten. Oeps. Niet veel later waren we in een vermakelijk gesprek verwikkeld. Het onderwerp deed het niet zoveel toe, meer van belang was dat Helen gelijk kreeg en daar rijkelijk voor beloond wilde worden. Normaal zou betaling bestaan uit minstens een kusje, maar nu bleef de wang in het luchtledige hangen. Oeps #2.
Dan maar de overwinning met een drankje vieren. Helens glas was leeg dus reikte ze naar die van Nadine. Logisch toch? Oeps #3.
Wonder boven wonder konden we ons tijdens de rest van ons restaurant bezoekje redelijk inhouden, en bleef onze vermomming nog een beetje in stand. Tot de rekening kwam. Tezamen met de vraag of wij deze wilden splitten. Nu lachen wij normaal die vraag hard weg met de reactie: heeft weinig zin, want het gaat toch van 1 rekening af. Gewoontes blijken nogal hardnekkig dus ook hier schoten wij in de lach. Om vervolgens snel de hand voor de mond te slaan en elkaar in paniek aan te kijken. “Geen probleem” zei Nadine, “deze rekening pak ik wel, dan mag jij de volgende”. Phoeefff. Het masker was nog niet gevallen, vermomming volledig intact (dus ook nog geen Oeps #4! Spoileralert: binnen 5 minuten zou deze alsnog komen)
We maakten ons klaar te vertrekken en kwamen in gesprek met enkele locals. We beten onszelf op de tong, om vooral niet teveel te weten over elkaars leven. Spontaan had Helen niets meer begrepen van het werk van Nadine en kwam ze niet verder dan: iets met bootjes. Nadine begint enthousiast over de sauna die sinds kort in de tuin van Helen staat, maar op de vraag hoe ze dat weet volgt een onbegrijpelijk gemompel. Tijd om onze aftocht te blazen, voor we ontmaskerd worden.
We ronden ons gesprek af en lopen weg. Waarop Helen gezellig al lopend haar arm om Nadine heen slaat (Oeps #4). Okay, iets harder doorlopen dan maar. Richting het hotel, op weg naar de veiligheid van onze kamer. Eenmaal veilig binnen, horen we vanuit de moskee de omroeper starten met het avondgebed. De komende uren zal hij ons achtergrondgeluid zijn. We starten ons avondritueel: het verschuiven van de bedden naar elkaar toe (driemaal raden wat ons ochtendritueel was), en duiken ons bed in. Nog eenmaal controleren we of we de deur van de kamer wel goed op slot hebben gedaan voor we ons masker naast ons op het nachtkastje kunnen leggen. Morgen doen we die gewoon weer op en zullen we nog meer ons best doen “gewoon” goede vriendinnen te zijn!
Groetjes,
Helen en Nadine
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
2 thoughts on “Helen en Nadine gaan gemaskerd door Marokko”