Nederland staat niet langer in de top tien van de Europe Rainbow Index. Het aantal aangiftes van anti-homogeweld neemt toe. Hand in hand lopen heeft negatieve reacties als gevolg. Is onze strijdlustigheid van toen weggesijpeld? Moeten we de barricades weer op? Gaykrant praat erover met haar kersverse ambassadeur Diva Mayday.
Tekst: Max de Valck
Foto: Ronn/Wikimedia Commons
Jurken droeg ze al toen ze vier was en sinds haar zevende schittert ze al op het podium. Sindsdien is Diva Mayday niet meer weg te slaan uit de Amsterdamse gayscene. Hoewel Mayday in het begin graag zelf in de belangstelling stond, gaat het volgens haar nu om de mensen om haar heen. Ze zet haar bekendheid in om zich hard te maken voor de LHBT+-community.
“Ik sta mijn mannetje en ben nergens bang voor.”
“Drags zijn altijd al vechters geweest. Ik sta mijn mannetje wel en ben nergens meer bang voor. Ik wil kijken of ik mensen kan helpen, al is het door te zijn wie ik ben.” Zo steekt Mayday haar nek uit in de gemeente van Amsterdam, waar ze praat over het homogeweld in de stad. “We moeten blijven vechten. Als ik meer mensen kan mobiliseren om zichzelf uit te spreken dan doe ik dat.”
Dubbel
Uit recent rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat de opvattingen van Nederlanders over homoseksualiteit positiever zijn geworden. Maar tijd om de vlaggen uit te hangen is het volgens Mayday nog niet. “Ik vind het allemaal heel dubbel. Vroeger kon ik gewoon over straat lopen in een jurk van Leidseplein tot Rembrandtplein: niets aan de hand. Het is veel vreemder nu, je ziet het minder. De zichtbaarheid is erg afgenomen. Ik zie veel meer ellende op straat. Mensen kunnen wel zeggen dat ze niets tegen homo’s hebben, maar het straatbeeld zegt wat anders. Ik hoor steeds meer mensen die worden uitgescholden en lastig worden gevallen. Mensen die door buren worden weggepest.”
“Ik kan nog steeds niet honderd procent mezelf zijn in een heteroclub”
Zichtbaarheid is volgens de diva het grootste probleem. Dit heeft volgens haar te maken met populaire datingapps als Tinder en Grindr, maar ook de jongerengeneratie die niet begrijpt hoe belangrijk het is om een ‘safe haven’ te hebben als een gaykroeg. “Die gaan naar gemixte clubs. Ik kan nog steeds niet honderd procent mezelf zijn in een ‘heteroclub’. Dan moet ik me aanpassen aan het gedrag en conform van die plek, terwijl dat andersom niet zo is.”
Gaykroegen
Het behoud van gaykroegen is dan ook van groot belang als het aan Mayday ligt. “Op het moment dat het weg is, is het weg en komt het niet meer terug. Vroeger zaten die kroegen achter glas-in-loodramen en je kon niets zien. Nu zijn we out in the open en wordt het steeds minder. De horeca heeft het moeilijk te bestaan: support het!” Die zichtbaarheid was er vroeger in veel grotere mate. Waar mensen het hand in hand lopen nu als een drempel zien, zag je vroeger de gekste dingen in de stad. “Op hakken door de Kalverstraat of met een zilveren slip op een racefiets. Dat hoorde bij Amsterdam. Nu is het allemaal: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Je mist kleur in de stad.”
Dat je haast niet meer zonder slag of stoot in een jurk over straat kan lopen, werd in 2015 pijnlijk duidelijk. In haar thuishaven, de Reguliersdwarsstraat, werd Mayday bedreigd met een vuurwapen tegen haar hoofd. “Ik stond in mijn eigen straat. Ik zou het minder gek vinden als ik in een jurk over het Mercatorplein loop om vier uur ’s nachts. Hoort niet goed te zijn, maar dan snap ik het nog. Dit is mijn straat.”
Mishandeling
Na de mishandeling van een homokoppel in Arnhem werd politiek Den Haag wakker geschud. Meerdere ministers liepen hand in hand op het Binnenhof om een statement te maken en de LHBT+-community te steunen. “Heel leuk allemaal, en morgen weer?”, zijn de kritische woorden van Mayday. “Met de Pride Walk bijvoorbeeld lopen duizenden mensen trots hand in hand om te laten zien dat ze er zijn. Iedereen durft wat te doen als je met duizend gelijkgestemden bent. Maar als je het alleen al niet durft, moet je nu geen grote bek hebben. Dat klinkt misschien hard, maar laat zien dat je er bent.”
“De Pride brengt zo veel goeds; het is een groot deel van de zichtbaarheid.”
De periode dat Amsterdam dé gay capital van de wereld was is verleden tijd. Met het universeel huwelijk, de Gay Games uit ’98 en de grootste Gay Pride was ons kleine land een grote pion in de strijd der gelijkheid. “Dat gaat nooit meer gebeuren; we zijn een land zonder ruggengraat. Iedereen is bang om daadwerkelijk wat te zeggen, want ‘straks zijn we aan het discrimineren’. Stel de gayscene houdt op het bestaan, waar kunnen we dan met elkaar onszelf zijn? Moeten we ons maar blijven aanpassen, omdat we niet onze eigen plek hebben? Daar moeten we voor vechten!”
Deze zomer zal tijdens de Pride Amsterdam die zichtbaarheid vol trots worden getoond. Amsterdam zal roze kleuren en de grachten zullen overladen zijn met feestende mensenmassa’s. Voor Mayday nog steeds een belangrijk evenement. “De Pride brengt zo veel goeds; het is een groot deel van de zichtbaarheid.” Uiteraard zal de diva zelf ook haar steentje bijdragen. Zo zorgt ze voor de programmering en presentatie van het feest op het Rembrandtplein, gaat ze natuurlijk uren zwaaien op een kleurrijke boot en is ze aanwezig bij Pride on the Beach in Zandvoort.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
