Johan Goossens is cabaretier en schrijver. Hij publiceerde twee columnbundels, onder andere over zijn werk op een ROC waar hij tot voor kort voor de klas stond. Nu staat hij op de planken voor honderden mensen met zijn nieuwe theaterprogramma waarin hij geen detail over zijn seksleven onbesproken laat. Na zijn dagleven komt nu zijn nachtleven ruimschoots aan bod. De Gaykrant heeft een bijzonder gesprek met hem. Wat betekent seks eigenlijk voor hem? “Ik ben te jaloers voor dark rooms.”
Tekst: Paul Hofman
Wat heeft jou geïnspireerd voor deze voorstelling?
“Die kwam uit mijn vorige show. Die ging vooral over mijn leven als docent, alleen zaten er een minuut of vijf over seks in. Daar kreeg ik vervolgens zoveel klachten over, dat ik gefascineerd raakte: wat is seks voor gek onderwerp eigenlijk? En waarom wil niemand het erover hebben. Aan de ene kant schreeuwt alles seks, alle reclames en het hele internet, maar er gewoon normaal over praten, dat gaat ons maar moeilijk af.”
Wat heb jij met darkrooms?
“Haha, eigenlijk ben ik vooral van de sauna’s. Want daar is iedereen schoon en gewassen. Bovendien ben ik te jaloers voor darkrooms, ik kan het niet uitstaan dat als je iemand leuks hebt gevonden, dat anderen zich ermee gaan bemoeien. Bovendien vind ik niet zomaar iedereen aantrekkelijk, dus ik ben meer van de ‘hokjes’.”
“Waarom wil niemand het over seks hebben?”
Seks vormt nog steeds een taboe. De schaamte over het onderwerp is groot. Geld dit ook voor jou in het persoonlijk leven als je niet op de planken staat?
“Ja zeker. Het programma is ook een poging mijn eigen schaamte te doorbreken. Gek genoeg denk ik dat ik me ook nog schaam voor mijn homoseksualiteit, ergens diep van binnen. Dat gaat maar moeilijk weg. Al moet ik zeggen dat dit programma heel heilzaam werkt. Het is heel bevrijdend een hele zaal te horen lachen om je seksleven en gênante situaties en dat ze je daarna bedanken voor een hele mooie avond.”
Je hebt het programma vorig jaar in Engeland gespeeld. Er was er ophef over een grap. Wat deed dat met jou? Ben je bang voor negatieve reacties hier nu je het thema seks zo expliciet behandelt?
“Die kritiek kwam vooral van de theaterdirecteur, die vond een verhaal racistisch, omdat ik de Marokkaanse afkomst van een jongen volgens hem had moeten verzwijgen. Maar ja, die jongen zat helemaal in mijn verhaal met accent en al. De beschuldiging van racisme raakte me zeer, juist omdat ik in het onderwijs heb gezien hoezeer het speelt – donkere leerlingen hebben meer moeite om een stage te krijgen bijvoorbeeld. Achteraf bleek de directeur zelf gewoon enorm gefrustreerd, hoorde ik van anderen. Hij was zelf Marokkaans namelijk, misschien dat dat zijn gevoeligheid verergerde. Ik denk dat hij even de kans schoon zag om een ‘priviliged white boy’ terug te pakken en een flinke preek te geven. In Nederland verwacht ik geen problemen – we zijn hier minder politiek correct, al gaan we wel steeds meer die kant op.”
“Ik schaam me nog voor mijn homoseksualiteit”
Wat maakt de voorstelling ‘VLAM’ zo bijzonder voor je?
“Dat ik vrijwel de gehele avond vrijwel naakt op het podium sta, zowel geestelijk als lichamelijk. Ik ga maar gewoon staan en vertel over mijn seksleven, van vroeger tot nu. Dat is de premisse van het programma, afgewisseld met liedjes. Mijn Engelse poster was behoorlijk naakt, omdat ik die zalen natuurlijk moest vullen. In eerste instantie was ik van plan om wel gewoon netjes in pak op te treden, maar bij de eerste voorstelling voelde ik de teleurstelling van al die homo’s in de zaal toen ik kleren aan bleek te hebben. Sindsdien heb ik een gewaagdere outfit.”
Bekijk hier waar Johan Goossens zijn voorstelling speelt.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
