Politiek spectrum en de regenboog? Nee, waar is de pot met goud!

Op Valentijnsdag – de dag van de liefde – presenteerde het Forum voor Democratie (FvD) zijn zogenaamde ‘Regenboogparagraaf’, zeg maar de tegenhanger van het ‘Regenboog Stembusakkoord’ dat in 2017 werd opgesteld door het COC. De rechtse politieke partij wenst het akkoord vooralsnog niet te ondertekenen. De partij laat bij monde van Annabel Nanninga weten dat ze wel contact onderhouden met het COC.

Door: Kenneth Steffers

Want laten we eens stellig zijn: behalve allerlei symbolische plannetjes en een hoop sympathie van (veelal liberaal / progressieve) politieke partijen, heeft het COC nog maar bitter weinig voor elkaar gekregen als het aankomt op de toenemende intolerantie en de aanpak van anti-homogeweld. Voor onze ‘community’ misschien wel het grootste hoofdpijndossier van deze tijd.

Het is toch te gek voor woorden dat een transgendervriendin van mij jarenlang als man over straat moest terwijl ze zich eigenlijk vrouw voelde? Alleen maar omdat ze er geen zin in had om een dag later onder de blauwe plekken op haar werk te verschijnen. Sommige gays kleden zich ‘mannelijker’ op straat om gescheld en geweld te voorkomen, wat zelfs dán vaak niet eens lukt. Enkel in een gayclub kunnen zij zijn wie ze echt zijn; alleen dáár voelen ze zich écht veilig en durven ze hun vriend (voorzichtig) te zoenen of wat intiemer aan te raken. Dat terwijl veel LHBTI’ers zich echter helemaal niet *willen* beperken tot alleen maar de specifieke gay horeca. Velen van ons zijn die (soms claustrofobische) hokjes immers gewoon zat. Maar ja, wat moet je als je doorgaans alleen binnen dat hokje zeker bent van je eigen waardigheid en veiligheid?

Er liggen nu dus twee akkoorden op tafel: die van het COC (ondertekend door o.a. GroenLinks, PvdA, D66, SP en VVD) en die van het Forum voor Democratie. Het meest opvallende is dat in het ‘Regenboog Stembusakkoord’ van het COC voornamelijk wordt gesproken over het ‘bevorderen’ van veiligheid en wederzijds respect en het ‘ondersteunen’ van vrijwilligersorganisaties. Het klinkt allemaal erg sympathiek, maar ook tamelijk safe en vaag; echt concreet wordt het nergens. De ‘Regenboogparagraaf’ van het FvD is dwingender: meer surveillance op straat, de inzet van ‘lokhomo’s’ en lik-op-stukbeleid. Deze hardere aanpak van de problemen klinkt in tijden van crisis (ons land is helemaal niet meer het gidsland van weleer en Amsterdam is al jaren niet meer de ‘Gay Capital of the World’) toch een stuk resoluter dan het lieve en ‘veel bravere’ plannetje van het COC.

Als de linksige COC-aanpak geen soelaas biedt, kan het geen verbazing wekken dat het FvD dat gat over rechts probeert te vullen. Vanouds is veiligheid een nogal ‘rechts’ thema geweest als het ging om handhaving en harde sanctionering, en kijkend naar de akkoorden die er nu liggen lijkt het er vooralsnog op dat we voor LHBTI-veiligheid ook serieus naar rechts moeten kijken om het eind van de regenboog te kunnen zien.

Enfin, het is afwachten wat zowel het ‘Regenboog Stembusakkoord’ als de ‘Regenboogparagraaf’ waard zal blijken te zijn. Of de juiste inhoudelijke aanpak uiteindelijk van ‘links’, ‘rechts’ of middendoor komt, maakt weinig uit. Er is hierbij namelijk geen ‘verkeerde kant’ (zoals men vroeger weleens gekscherend sprak over LHBTI’ers). We moeten alleen de kant van de regenboog nog vinden waar ‘de pot met goud op ons wacht’ die ons beschermt, onszelf laat zijn en ‘empowert’.

‘Wel lullen maar niet poetsen’ voldoet niet meer, het is tijd voor actie!

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!