Transgender-zijn en LHBT, een gelukkige combinatie?

Ik loop mee in het transgender-wereldje sinds ongeveer 2004 en er is nauwelijks een onderwerp te verzinnen waar de emoties zo hoog kunnen oplopen als in de discussie of de T (van Transgender) wel in de lettersoep LHBT (Lesbisch, Homoseksueel, Biseksueel, Transgender) thuis hoort. De vraag is ook logisch: daar waar L, H en B gaan over seksuele identiteit (op wat voor mensen val je), gaat de T over het gevoel man, vrouw of anders te zijn. Een van de grootste nadelen van het onderdeel zijn van LHBT is, dat minder begripvolle mensen denken dat je als transgender een transitie in gaat -omdat- je niet hetzelfde lichaam wilt hebben als de partner waar je seksueel gezien op valt. Of dat er onterechte aannames gedaan worden over je seksuele voorkeur.

Logisch dus, dat niet alle transgenders graag in één adem genoemd worden met LHB’s. Toch zijn er voor mijn gevoel voldoende overeenkomsten (en, vanuit een zeker pragmatisme, zeker ook voldoende voordelen) om wel degelijk onderdeel van de “lettersoep” te zijn.

Acceptatieproblemen

Als je als transgender uit de kast komt, kun je dezelfde problemen krijgen als LHB’s die uit de kast komen. Het lijkt wel alsof ouders, familieleden, collega’s op het werk -zo- graag aan het ideaalbeeld van man, vrouw, kind, huisje, boompje, beestje vasthouden dat elke afwijking van dit beeld moeilijk te accepteren valt.

“Het ideaalbeeld over transgenders gaat uit van twee soorten mensen (mannen en vrouwen), maar veel transgenders voelen zich geen man of vrouw.”

Stereotypen

Net als veel mensen bij homo’s denken aan mannetje, mannetje, huisje, boompje, beestje denken, denken veel mensen bij transgenders aan “mannen in vrouwenlichamen” (vv). En net als bij homo’s klopt het dat er mensen zijn die aan dit ideaalbeeld voldoen, maar zijn er net zo goed mensen die er niet aan voldoen. Het ideaalbeeld over transgenders gaat uit van twee soorten mensen (mannen en vrouwen), maar veel transgenders voelen zich geen man of vrouw: ze voelen zich bijvoorbeeld nonbinair, transman, transvrouw, genderfluide, queer, crosdresser/travestiet. Ze kunnen ook nog andere benamingen gebruiken, al-dan-niet in combinatie met elkaar. Zelf benoem ik me als non-binaire, genderfluide vrouw. Ik zal in een latere column proberen te beschrijven hoe dit voor mij werkt.

Crossdressers

Een veel vergeten groep transgenders is de groep van crossdressers. Dat is een groep die deels in hun geboortegeslacht (meestal: man) leeft en soms een middag, een avond, een weekend of een vakantie in het andere geslacht (dus meestal: als vrouw) leeft. Het is voor deze groep belangrijk dat ze dit doen in normale vrouwenkleding. Ze doen dit niet vanuit seksuele opwinding maar vanuit de noodzaak om een deel van zichzelf te (be)leven. Er zijn crossdressers die vooral naar feesten toeleven, er zijn crossdressers die als vrouw vooral culturele activiteiten doen (bijv. museumbezoek).

Veel crossdressers zoeken elkaar op bij maandelijkse bijeenkomsten. Een deel van de crossdressers zou graag verder gaan, bijvoorbeeld een lichamelijke transitie doen. Zij doen dat niet vanwege hun omgeving: bijvoorbeeld omdat een lichamelijke verandering niet te combineren valt met hun baan of omdat hun vrouw dreigt met een scheiding als hun partner verder gaat dan alleen omkleden.

Ook zijn veel crossdressers bang voor hoe hun kinderen gaan reageren als zij ineens hun vader als vrouw zien lopen. Een van de redenen waarom crossdressers zich geen travestiet noemen is dat ze bij travestie vaak aan show-travestie denken: aan mensen met veren in de kont, of overdreven grote borsten. Hoewel er niets tegen show-travestie is, is het goed om te weten dat het crossdressen waar we het hier over hebben niets met dit soort travestie te maken heeft.

Lichaam

Ik noemde het al: er zijn transgenders die lichamelijke behandelingen nodig hebben, maar dat geldt niet voor elke transgender. Voor de transgenders die wel een lichamelijke behandeling nodig hebben, is het meestal een vanzelfsprekendheid dat die behandeling nodig is. Hoewel het besluit dat er andere lichaamsdelen nodig zijn zelden gemakkelijk genomen wordt (sommige mensen twijfelen zelfs enkele maanden na de operatie nog of het een goede zaak was om die operatie te doen), is de verandering van het lichaam niet het belangrijkste kenmerk van transgenders. Het belangrijkste kenmerk van transgenders is het uitzoeken en erkennen van wat hun gevoel is. Als ze dat weten dan is de logische vervolgvraag hoe ze daar in hun specifieke situatie het beste mee om kunnen gaan. Lichamelijke veranderingen kunnen daar onderdeel van zijn.

“Anders zijn is belangrijk. Wie anders is, hoort er voor mij helemaal bij.”

LHBTIQAP*: anders-zijn

De belangrijkste reden waarom ik persoonlijk heel blij ben dat transgenders wel degelijk onderdeel zijn van de lettersoep is dat elk van de letters een groep van mensen is die duidelijk anders is dan heteroseksuele blanke man. Dat anders-zijn is meestal lastig te accepteren, zowel voor mensen zelf als voor hun omgeving. Samen staan we sterker, zowel richting de politiek als naar de samenleving. Transgenders kunnen ook L,H,B of A zijn – maar veel transgenders zijn heteroseksueel. Zolang LHBA’s kunnen accepteren dat transgender-zijn niet automatisch betekent dat we ook onderdeel zijn van één of meerdere andere letters (maar: dat dit wel zo kan zijn als mensen dat zelf aangeven) is een goede samenwerking mogelijk. Om deze reden ben ik ook blij met I, Q, A, P (Intersekse conditie, Queer, A-seksualiteit, Panseksualiteit) en nog meer letters: anders zijn is belangrijk. Wie anders is hoort er voor mij helemaal bij.

Frederique

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.