‘’Waarom zou je bij een club willen die jou niet accepteert’’? Of: ‘’Heulen met de vijand is sowieso contraproductief, laat bidlippen lekker dromen’’! Het zijn zomaar wat commentaren die ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg, als reactie op mijn interview over gelovige LHBT’ers.
Stijn Jephta van der Woude
Religie en homoseksualiteit, ik geef eerlijk toe dat het een combinatie is die op zijn minst niet zo lekker samen gaat, maar die meestal gewoon voor veel spanning zorgt. Ik kan en mag erover meepraten, want ik ben én christelijk én homo, sterker nog ik studeer voor predikant en zal later van het geloof mijn werk gaan maken.
Als christelijke homo behoor ik echter tot twee groepen die elkaar graag de tent uitvechten. Vanuit de christelijke (meestal conservatieve) kant hoor je nogal eens dat homoseksualiteit in strijd is met de Bijbel en met wat God wil. Sommige gelovigen zijn nog quasi-tolerant en keuren alleen het ‘praktiseren’ af. Aan de andere kant kunnen mensen uit de LHBT-gemeenschap zich vaak ook zeer negatief uitlaten over religie. Dat zou ik nog kunnen begrijpen als zij persoonlijk een negatieve ervaring hebben met religie, maar vaak lijkt het meer op ‘bashen’ van religie. Schoppen om het schoppen.
“Als christelijke homo behoor ik tot twee groepen die elkaar graag de tent uitvechten.”
Een middenweg schijnt er voor veel mensen niet te zijn. Of je verraadt je mede-LHBT’ers, of je verraadt je mede-gelovigen. Dat ik geen problemen ervaar tussen mijn geaardheid en mijn geloof maakt voor hen blijkbaar niet uit. Raar eigenlijk he? Juist de LHBT-gemeenschap, een groep die in de samenleving veel uitsluiting meemaakt, accepteert in haar eigen gemeenschap bepaalde mensen nauwelijks.
Een deel van de vijandigheid is natuurlijk te begrijpen vanwege de veroordelende houding die kerken lang hebben gehad – en soms nog steeds. Maar ook dit verandert. Trouwen in de kerk? Inmiddels voor een groot aantal kerken geen probleem! Dat er nog steeds gelovigen zijn die dit niets vinden, is echter geen reden om ze maar op één hoop te gooien. In Nederland zijn immers ook nog veel mensen die weinig op hebben met LHBT’ers, maar over het algemeen vinden we Nederland aardig tolerant. Het is dus onzin om de gehele kerk en alle gelovigen als vijandig te zien.
“Het is onzin om de gehele kerk en alle gelovigen als vijandig te zien.”
Voor de acceptatie van de LHBT-gemeenschap is het daarom van belang dat wij allereerst onszelf aanvaarden, in alle diversiteit. We kunnen immers geen slachtoffer spelen als we zelf ook pesten. Als alle kleuren van de regenboog bij ons aanwezig mogen zijn, waarom dan die van gelovige LHBT’ers niet? Het zou immers hypocriet zijn om mensen binnen onze eigen groep te veroordelen, als we in de maatschappij blijven strijden om acceptatie. Laten we ons daarom verenigen LHBT’ers, wat voor kleur je ook hebt!
Of zoals Loesje ooit zei: ‘’regenbogen zouden saai zijn, als ze maar één kleur hadden!’’
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
2 thoughts on “LHBT’ers aller landen, verenigt u”