Uit de kast: beter laat dan nooit

Mensen vragen me wel eens waarom ik pas op mijn 36e uit de kast kwam als lesbienne. Een begrijpelijke vraag, die ik mezelf ook vaker gesteld heb. Deels heeft het te maken met de afwezigheid van lesbische rolmodellen en voorbeelden in mijn directe omgeving. Ik leerde pas de eerste lesbische vrouwen kennen toen ik eind twintig was.
Op mijn basisschool en middelbare school was niemand openlijk lesbisch. Verwachtingen vanuit de omgeving spelen ook een grote rol: ik dacht er zelf lange tijd niet eens bij na. Je hoorde gewoon een vriendje te krijgen, dus die kreeg ik. Dat mijn intieme beleving anders was dan die zou moeten zijn, wist ik niet. Ik had immers nooit iets met een vrouw gedaan.  Mijn volwassen mannelijke partners waren mijn maatjes waar ik absoluut van hield: ik was me er dan ook lange tijd niet van bewust dat ik niet met het voor mij juiste geslacht was. Toch knaagde er altijd wel ergens iets. Onbewust. De gedachte kwam wel eens in me op: zou ik..? Maar die drukte ik dan snel weg. Ik zat immers in gecommitteerde hetero relaties.
Achteraf gezien waren er wel signalen. Het compleet van slag raken van een sport-instructrice, bijvoorbeeld. Daar voelde ik me vooral heel erg ongemakkelijk door. Alsof iedereen het aan me kon zien. Plotseling heel erg verliefd worden op een vrouw, maar dit dan uit angst en van schrik bij mezelf weg stoppen als een “bevlieging”. Het afwezig zijn van lesbische rolmodellen is iets wat moet verbeteren. Als er meer vrouwen openlijk gay waren geweest, op televisie of in mijn nabije omgeving, was ik wellicht sneller wakker geschud.
Had ik bepaalde gevoelens en vermoedens wellicht eerder een naam kunnen geven. Alhoewel dat natuurlijk geen garantie is. Juist daarom vind ik het belangrijk om er nu zelf openlijk voor uit te komen. Je geaardheid of seksuele voorkeur is niets om je voor te schamen. Er zijn al genoeg vooroordelen en stereotypen, deze hebben mij mede lang in de kast gehouden. (Ik heb lang haar en ben een vrouwelijke vrouw, dan kan ik toch niet lesbisch zijn?).
Onze dochter heb ik al jong verteld dat je op meisjes en jongens verliefd kan en mag worden. Dat mannen met mannen kunnen trouwen en vrouwen met vrouwen. Ik hoop dat meer ouders dit aspect bewust meenemen in de opvoeding. Te vaak wordt er nog blindelings van uit gegaan dat kinderen hetero zullen zijn. De vraag “heb je al een vriend?” aan een meisje zou vervangen moeten worden door “heb je al een vriend of vriendin?”. Zo laat je op een hele luchtige manier merken aan kinderen die hier over twijfelen maar dit wellicht niet durven te zeggen, dat je niet standaard uitgaat van hetero zijn.
Christianne Offermans
Christianne Offermans
Ook zijn er hier (in Limburg) bijna geen uitgaansgelegenheden voor lesbische vrouwen. Het is dus niet gemakkelijk om als single lesbienne andere lesbische vrouwen te ontmoeten. Hier kan absoluut ook nog een hoop verbeterd worden, zeker voor al die meiden en vrouwen die nog niet uit de kast zijn gekomen.
Christianne Offermans

•••

Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?

Klik hier voor meer informatie!

 

One thought on “Uit de kast: beter laat dan nooit

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.