Hockey was alles voor me. Tot dat ene moment. Ik besefte dat ik een groot geheim had. Een geheim dat niemand mocht weten en alleen van mij was. Juist daarom verloor ik mijn plezier. En ik was nog geen 16 jaar oud.
Van een échte “hockeycarrière” durf ik niet te spreken. Maar ik viel al snel op. Op mijn twaalfde werd ik geselecteerd voor het Noord-Hollands hockeyteam. Toen ik veertien was speelde ik mijn eerste interland. Ik vond alles gaaf, mocht iedere dag doen wat ik leuk vond. En ik was er nog goed in ook.
Het plezier werd al snel minder. Ik liep met mijn geaardheid in mijn maag. Als iemand ook maar schold met “homo” of “gay”, verkrampte ik. Zouden ze het van me weten? Ik wist me geen houding te geven. Ik belde mijn coach van het Nederlands team en vertelde dat ik niet meer kwam. Waarom zei ik niet. Datzelfde jaar nam ik afscheid bij mijn club Bloemendaal. Hockey werd van alles helemaal niets.
Ik kwam uit de kast. Er viel een enorme last van mijn schouders en kon eindelijk mezelf zijn. Mijn ouders hadden het niet direct verwacht, maar weleens aan gedacht. Ik was weer blij en vrolijk. Ging bij mijn huidige club hockeyen en kreeg weer plezier in het spel waar ik zoveel van gehouden had.
Was dat nodig geweest? Die “hockeycarrière” afbreken om mezelf te kunnen zijn? Ik denk het niet. Maar er was op dat moment niemand die me kon helpen. Niet omdat ze dat niet wilden. Wel omdat ze niet wisten wat er aan de hand was. Of omdat geen coach de situatie creëerde waarin jezelf zijn minstens zo belangrijk was als hoe hard je kon rennen.
Mijn geheim bleek minder zwaar te zijn dan ik dacht. Alsof je een pak drinken optilt waarvan je denkt dat het vol zit, maar eigenlijk nog maar een slok in te vinden is. Dit verhaal, mijn verhaal, is er een uit duizenden. Misschien rent het volgende talent alweer met hetzelfde geheim rond. Laten we zorgen dat hockey alles voor hem kan blijven.
Pepijn schrijft iedere zaterdag een column voor de Gaykrant. Lees hier zijn column van vorige week: Black Friday.
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
One thought on “Mijn verhaal”