In de jaren tachtig doet Hans Cornelissen menig meisjes- maar ook jongenshart van op hol slaan. Door zijn rol als dokterszoon Gert-Jan van der Ploeg (“Het is kwart over acht GEWEEST!”) in de serie ‘Zeg’ ns AAA’ krijgt hij landelijke bekendheid. Hij zegt de televisie vaarwel en wordt theaterproducent. Deze rol is hem op het lijf geschreven want zijn producties worden steevast successen. Zo trekken zijn laatste musicals ‘Liesbeth List’ en ‘My fair Lady” volle zalen. De Gaykrant heeft een uitgebreid interview met het voormalig jeugdidool en theaterdier over zijn loopbaan, reserve-familie, idool, de #metoo-campagne en strippende mannen. “Ik was best een beetje schijterig om uit de kast te komen.”
Tekst: Paul Hofman
In de jaren tachtig speelde je in de razend populaire comedyserie ‘Zeg’ns AAA.’Wat deed dat succes met jou?
“Het overviel me. Opeens drong dat een beetje tot me door. Best een idiote ervaring. Enerzijds leuk en anderzijds niet plezierig. Door die grote bekendheid had ik altijd het idee dat ik gewoner dan gewoon moest doen. Zelf ben ik niet enorm spontaan en lacherig dus werk ik al snel voor arrogant versleten. Terwijl ik toen eerder verlegen was. Maar het had ook hele leuke kanten. Ik leerde veel mensen kennen en er kwamen onverwachte kansen op mijn pad. En bij een vliegreis een upgrade krijgen van economy naar business-class is natuurlijk niet onaangenaam, zeg ik eerlijk. Dat tieneridool-effect en ideale schoonzoon-gedoe was wel wennen. Nu nog kom ik weleens mensen tegen die vertellen dat ze destijds posters uit weekbladen met mijn afbeelding erop aan hun muur hadden hangen. Dan denk ik altijd: nee joh, echt?”
Hoe kijk je terug op die tijd?
“Natuurlijk herinnert iedereen zich met name deze serie. Logisch want de serie duurde 13 jaar en er keken gemiddeld zes miljoen mensen naar. Maar als acteur heb ik natuurlijk veel meer gedaan. Zo speelde ik in meer dan twintig toneelproducties, andere series en films. Ik heb veel mogen en kunnen doen. Terugkijkend ben ik trots dat ik met grote mensen als Kitty Courbois, Ellen Vogel, Liesbeth List en Jules Croiset op de planken heb gestaan. Daar kijk ik met groot plezier op terug. Het was bijzonder. Met ‘Zeg ’ns AAA’ hebben we ontzettend veel mensen plezier gedaan.
We hebben zelfs de Televizierring gewonnen, alle zes de hoofdrolspelers kregen een ring. Wist je overigens dat de serie werd uitgezonden in Spanje, Nieuw-Zeeland en België? Mijn collega’s van toen zijn een soort reserve-familie geworden. We hebben er heel wat stap-avondjes op zitten. Mijn televisiemoeder van toen Sjoukje Hooymaayer speelt nu in onze nieuwste musical ‘My fair Lady’. Dat is pas echt cool!”
Hoe verliep jouw coming-out eigenlijk?
“Prive was dat zo rond mijn zeventiende. Dat was best even lastig, maar mijn ouders waren geweldig. Nu was het ook wel zo’n tijd waarin alles kon. Menig taboe werd in die tijd doorbroken. De decennia daarna was de situatie eigenlijk beter dan nu. Uitgezonderd het homohuwelijk en de adoptie mogelijkheden dan. Maar het is inderdaad zo dat je toen best als twee mannen of vrouwen hand in hand door Amsterdam kon lopen. Nu is dat wel anders. Krankzinnig en schandalig vind ik dat. De verdergaande acceptatie staat behoorlijk onder druk. In de media ging het geleidelijker. In die eerste jaren van ‘Zeg’ ns AAA’ had ik geen zin het er in de ‘bladen’ over te hebben. Beetje schijterig geef ik achteraf toe. Maar ja, als je dertig keer per dag wordt aangesproken of wordt nageroepen ben je wat op je hoede. Daarna ging het op een natuurlijke manier en verscheen ik gewoon samen met mijn vriend op premières.”
“Acceptatie staat behoorlijk onder druk”
De ‘me too-campagne’ heeft ook Nederland geraakt. Zo is bijvoorbeeld castingdirecteur Job Gosschalk ‘een grens over gegaan en ontmaskerd als de Nederlandse Harvey Weinstein’. Wat was jouw eerste reactie toen je van zijn misbruik hoorde?
“Eerlijk gezegd wist ik al langere tijd dat er zoiets aan zat te komen. Dat het zo massief was, heeft me wel verbaasd. Al jaren gaan de geruchten via acteurs en mensen achter de schermen. Jammer dat de mensen om Job heen blijkbaar niets in de gaten hebben gehad. Met name voor de mensen die in het nauw kwamen, maar ook voor Job zelf. Want hoe verwerpelijk ook, de man is nu volstrekt niet te benijden en dat laat me toch ook niet geheel koud. Het is zeker goed dat alles naar buiten is gekomen maar we zijn er nog niet, vrees ik. Laten we hopen dat een persoon nooit meer zo machtig wordt dat daarmee carrières beïnvloed worden. Dat mensen daardoor kansen mislopen, is heel erg. Wel kan ik niet nalaten te zeggen dat mensen ook ‘nee’ kunnen zeggen. Tenzij je fysiek aangevallen wordt natuurlijk.”
Heb jezelf weleens last heeft gehad van seksuele intimidatie?
Kort maar krachtig: “Hoewel intimidatie niet het beste woord is, is dat wel gebeurd. Ik laat me niet zo snel intimideren. Fysiek en verbaal ben ik een paar keer benaderd. Door mensen van zowel voor als achter de schermen. Ik ben er alleen nooit tegen mijn zin op ingegaan. Ik liet duidelijk merken dat het een ’no go’ was. Dat ik daardoor kansen ben misgelopen is zeer waarschijnlijk. Ontzettend onaangenaam en niet fair. Maar ja, c’est la vie. Je eigen weg gaan levert vaak ook wat op. Niet altijd hoor, ik wil de toegebrachte schade aan de carrières en gemoedstoestand van bepaalde (jonge) mensen op geen enkele wijze bagatelliseren.”
“Fysiek en verbaal ben ik ook een keer paar keer benaderd”.
In hoeverre mis je het toneelspelen?
“Het werk dat ik nu als producent doe, bevredigt mijn artistieke aspiraties meer dan voldoende. Met mijn zakenpartner Ruud de Graaf heb ik het theaterbureau DeGraaf&Cornelissen. In mijn rol als artistiek directeur ben ik ondermeer verantwoordelijk voor welk repertoire we brengen, wie erin spelen en hoe het creatieve team wordt samengesteld.”
Zien we je nog eens op het toneel?
“Zeg nooit nooit. Een aantal acteurs en actrices vragen me af en toe weer eens een rol te spelen. Mocht er een echt interessante en geschikte bijrol voorbijkomen, dan zou ik het misschien overwegen. Ik mis het niet, maar ik weet ook hoe tof het kan zijn met elkaar op tournee te gaan.”
Hoe kwam je op het idee een musical te maken over Liesbeth List?
“Tijdens een meeting over mogelijke musicalproducties over Josephine Baker en Marlene Dietrich kreeg ik opeens een flits. We hebben een enorme ster en icoon in ons eigen land. En dat is Liesbeth. Zo bijzonder en zo on-Nederlands, zo veelzijdig en zo’n lange loopbaan met een intens en turbulent prive-leven. Ik heb Liesbeth meteen opgebeld. We kennen elkaar goed. Haar reactie? ‘Je bent gek, maar wat een wonder dat er zo’n monument voor mij komt als ik er nog ben.’” Dat ze eregast was bij de premiere was indrukwekkend. Toen we de eerste repetitie hadden was ze er ook. Het werd een middag om niet te vergeten.”
Het volgend jaar nadert met rasse schreden. Wat zijn jouw plannen?
“Eerst nog dit jaar ‘The Full Monty’. Het is een ‘feel good’ musical met strippende arbeiders die vanaf januari in de theaters staat. Met een vette knipoog: “De zes heren moeten conform het Amerikaanse script allemaal even in hun blote kont aan het einde van de show en dat doen ze allemaal vrijwillig. Ook komt er een mooi theaterconcert ‘Bella Italia’ op de planken met de mooiste Italiaanse hits. En nog veel meer…”
•••
Adverteren op Gaykrant en daarmee onafhankelijke journalistiek met een regenboograndje mogelijk maken?
Klik hier voor meer informatie!
